Hafer

Almanca

Söyleniş

• IPA^(anahtar): ˈhaːfɐ, ˈhaːfɐ
• Heceleme: Ha‧fer, çoğulu Heceleme: Ha‧fer

Köken

Kökeni meçhûldür. Eski Yüksek Almanca habaro, Orta Yüksek Almanca haber veya habere ve Eski Saksonyaca haƀoro ile Orta Aşağı Almanca hāvere veya hāver, çoğu zaman Cermence Ana Cermence *haƀra- (“erkek keçi”) sözcüğünden ön ekinden türetilmiş olduğu düşünülüyor.
Bir başka görüşe göre bu hububatın adının Hint-Avrupa öncesi bir alt tabaka dilinden (Alm. Substratsprache (de)) gelmiş olduğudur.
Kesin olan, Aşağı Almancadan gelmekte olan Hafer kelimesinin Yüksek Almanca Haber kelimesini bastırdığı ve 18. asırdan itibaren edebî dilde (Alm. Literatursprache (de)) kullanılmaktadır.

Ad

Hafer e (tamlayan hâli Hafers, çoğulu Hafer, diminutive Hafern n)

1. (buğdaygiller, tahıllar) yulaf

   Auf diesem Feld wächst Hafer.

   Bu tarlada yulaf yetişir.

   Wir müssen noch Hafer für die Pferde kaufen.

   [O] Atlar için yulaf almalıyız.

   • Bu sözcüğün alıntıları için bakınız, Alıntılar:Hafer

Açıklamalar

• Çoğulu ancak bilimsel yazılarda kullanılır.

Eş anlamlılar

• Güney Almanca: Haber, bilimsel: Avena

Karşıt anlamlılar

• Dinkel, Gerste, Roggen, Weizen

Üst kavramlar

• Getreide, Feldfrucht, Nutzpflanze, Pflanze; botanikte: Gras

Alt kavramlar

• Bart-Hafer, Flaum-Hafer, Flug-Hafer, Gelbhafer, Nackt-Hafer, Saat-Hafer, Sand-Hafer, Schwarzhafer, Strandhafer, Tauber Hafer, Weißhafer

Deyimler

• jemanden sticht der Hafer

Türetilmiş kavramlar

• Haferbrei, Haferfeld, Haferflocke, Hafergrütze, Haferkorn, Hafermehl, Hafermotor, Hafersack, Haferschleim, Haferschrot, Haferstroh

Kaynakça

• Wolfgang Pfeifer et al.: Etymologisches Wörterbuch des Deutschen, 1. baskı, Kramer yayımı, Rhenania Yayın Evi, Koblenz, 2010, ISBN 978-3-941960-03-9 (Akademie Verlag, Berlin'in lisanslı baskısı), Seite 492.