Geschütz
Almanca[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
- IPA(anahtar): ɡəˈʃʏʦ obsolete or nonstandard characters (ʦ), geçersiz IPA karakterleri (ʦ), replace ʦ with t͡s, ɡəˈʃʏʦə obsolete or nonstandard characters (ʦ), geçersiz IPA karakterleri (ʦ), replace ʦ with t͡s
, çoğuluSes (dosya) Ses (dosya) - Kafiyeler: -ʏʦ, -ʏʦə
- Heceleme: Ge‧schütz, çoğulu Heceleme: Ge‧schüt‧ze
Köken[değiştir]
Orta Yüksek Almanca geschütze, geschütz“. Sözcük, 12. asırdan beri belgelenmiştir.
Ad[değiştir]
Geschütz n (tamlayan hâli Geschützs, çoğulu Geschütze)
- (askeriye) silâh, top
- Zu den Geschützen zählen Mörser, Haubitzen und Kanonen.
- Silahlar arasında havan topu, obüsler ve [sair] toplar bulunmaktadır.
- Bu sözcüğün alıntıları için bakınız, Alıntılar:Geschütz
- Zu den Geschützen zählen Mörser, Haubitzen und Kanonen.
Eş anlamlılar[değiştir]
Üst kavramlar[değiştir]
Alt kavramlar[değiştir]
- Riesengeschütz, Standardgeschütz, Wurfgeschütz
- cinsine göre: Belagerungsgeschütz, Eisenbahngeschütz, Eisengeschütz, Feldgeschütz, Festungsgeschütz, Flakgeschütz, Gasgeschütz, Gebirgsgeschütz, Infanteriegeschütz, Kammergeschütz, Küstengeschütz, Repetiergeschütz, Revolvergeschütz, Salvengeschütz, Schiffsgeschütz, Stabringgeschütz, Steilfeuergeschütz, Sturmgeschütz
- Mörser, Haubitze, Kanone
Deyimler[değiştir]
Sözcük birliktelikleri[değiştir]
- ein Geschütz aufstellen, ein Geschütz ausrichten, mit einem Geschütz zielen auf
- rückstoßfreies Gechütz, schweres Geschütz
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- Friedrich Kluge, Elmar Seebold tarafından hazırlanmış „Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache“ (Almancanın etimolojik sözlüğü). 24. gözden geçirilmiş ve genişletilmiş baskısı. Walter de Gruyter, Berlin/New York 2001, ISBN 978-3-11-017473-1, DNB 965096742, kelime: „Geschütz“, sayfa 351.