Emine
|
Ayrıca bakınız: Emin'e |
Türkçe
[düzenle]Köken
[düzenle]- Osmanlı Türkçesi امينه, Arapça أُمِينَة (ʾümīne).
Söyleniş
[düzenle]Özel ad
[düzenle]Emine (belirtme hâli Emine'yi), çoğulu Emineler, sahiplik şekli Emine -'si
- Emin olan mânâsında bir kız ismi.
- Emine, emin Emin'e gitti.
Çeviriler
[düzenle]Emine adının çekimi
| tekil | çoğul | ||
|---|---|---|---|
| yalın | Emine | — | |
| belirtme | Emine'yi | — | |
| yönelme | Emine'ye | — | |
| bulunma | Emine'de | — | |
| ayrılma | Emine'den | — | |
| tamlayan | Emine'nin | — | |
| iyelik | |||
| tekil | çoğul | ||
| 1. tekil | yalın | Emine'm | — |
| belirtme | Emine'mi | — | |
| yönelme | Emine'me | — | |
| bulunma | Emine'mde | — | |
| ayrılma | Emine'mden | — | |
| tamlayan | Emine'min | — | |
| 2. tekil | yalın | Emine'n | — |
| belirtme | Emine'ni | — | |
| yönelme | Emine'ne | — | |
| bulunma | Emine'nde | — | |
| ayrılma | Emine'nden | — | |
| tamlayan | Emine'nin | — | |
| 3. tekil | yalın | Emine'si | — |
| belirtme | Emine'sini | — | |
| yönelme | Emine'sine | — | |
| bulunma | Emine'sinde | — | |
| ayrılma | Emine'sinden | — | |
| tamlayan | Emine'sinin | — | |
| 1. çoğul | yalın | Emine'miz | — |
| belirtme | Emine'mizi | — | |
| yönelme | Emine'mize | — | |
| bulunma | Emine'mizde | — | |
| ayrılma | Emine'mizden | — | |
| tamlayan | Emine'mizin | — | |
| 2. çoğul | yalın | Emine'niz | — |
| belirtme | Emine'nizi | — | |
| yönelme | Emine'nize | — | |
| bulunma | Emine'nizde | — | |
| ayrılma | Emine'nizden | — | |
| tamlayan | Emine'nizin | — | |
| 3. çoğul | yalın | Emine'si — | |
| belirtme | Emine'sini — | ||
| yönelme | Emine'sine — | ||
| bulunma | Emine'sinde — | ||
| ayrılma | Emine'sinden — | ||
| tamlayan | Emine'sinin — | ||