Emin
|
Ayrıca bakınız: emin |
Türkçe
[değiştir]Köken
[değiştir]- Osmanlı Türkçesi آمن, Arapça أُمَّيْن (ʾümmeyn).
Söyleniş
[değiştir]Özel ad
[değiştir]Emin (belirtme hâli Emin'i), çoğulu Eminler
- Emin olan mânâsında bir erkek ismi.
- Emine, emin Emin'e gitti.
Çeviriler
[değiştir]Emin adının çekimi
| tekil | çoğul | ||
|---|---|---|---|
| yalın | Emin | — | |
| belirtme | Emin'i | — | |
| yönelme | Emin'e | — | |
| bulunma | Emin'de | — | |
| ayrılma | Emin'den | — | |
| tamlayan | Emin'in | — | |
| iyelik | |||
| tekil | çoğul | ||
| 1. tekil | yalın | Emin'im | — |
| belirtme | Emin'imi | — | |
| yönelme | Emin'ime | — | |
| bulunma | Emin'imde | — | |
| ayrılma | Emin'imden | — | |
| tamlayan | Emin'imin | — | |
| 2. tekil | yalın | Emin'in | — |
| belirtme | Emin'ini | — | |
| yönelme | Emin'ine | — | |
| bulunma | Emin'inde | — | |
| ayrılma | Emin'inden | — | |
| tamlayan | Emin'inin | — | |
| 3. tekil | yalın | Emin'i | — |
| belirtme | Emin'ini | — | |
| yönelme | Emin'ine | — | |
| bulunma | Emin'inde | — | |
| ayrılma | Emin'inden | — | |
| tamlayan | Emin'inin | — | |
| 1. çoğul | yalın | Emin'imiz | — |
| belirtme | Emin'imizi | — | |
| yönelme | Emin'imize | — | |
| bulunma | Emin'imizde | — | |
| ayrılma | Emin'imizden | — | |
| tamlayan | Emin'imizin | — | |
| 2. çoğul | yalın | Emin'iniz | — |
| belirtme | Emin'inizi | — | |
| yönelme | Emin'inize | — | |
| bulunma | Emin'inizde | — | |
| ayrılma | Emin'inizden | — | |
| tamlayan | Emin'inizin | — | |
| 3. çoğul | yalın | Emin'i | — |
| belirtme | Emin'ini | — | |
| yönelme | Emin'ine | — | |
| bulunma | Emin'inde | — | |
| ayrılma | Emin'inden | — | |
| tamlayan | Emin'inin | — | |