𐱅𐰏

Eski Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /tæɡ/
• Heceleme: teg

Köken

Ana Türkçe *teŋ (“eşit; terazi; gibi”) sözcüğünden devralındı. Türkçe denk, dek ile eş asıllıdır.

İlgeç

𐱅𐰏 (teg)

1. gibi
   • MS 8. yy., Kül Tigin Yazıtı, D12:

     𐱅𐰭𐰼𐰃:𐰜𐰇𐰲:𐰋𐰃𐰼𐱅𐰜:𐰇𐰲𐰤:𐰴𐰭𐰢:𐰴𐰍𐰣:𐰾𐰇𐰾𐰃:𐰋𐰇𐰼𐰃:𐱅𐰏:𐰼𐰢𐰾:𐰖𐰍𐰃𐰾𐰃:𐰸𐰆𐰪:𐱅𐰏:𐰼𐰢𐰾

     teŋri:küč:bertük:üçün:qaŋïm:qaɣan:süsi:böri:teg:ermiš:yaɣïsï:qoń:teg:ermiš

     Gök güç verdiği için babam kağanın ordusu kurt gibiymiş, düşmanı koyun gibiymiş.

Kaynakça

• Aydın, Erhan (2017). Orhon Yazıtları - Köl Tegin, Bilge Kağan, Tonyukuk, Ongi, Küli Çor, 169, İstanbul: Bilge Kültür Sanat. ISBN 978-605-9521-43-7.

• Clauson, Gerard (1972). An Etymological Dictionary of pre-thirteenth-century Turkish (İngilizce), 475, Oxford: Clarendon Press. ISBN 9634812686.

• Tekin, Talât (1968). A Grammar of Orkhon Turkic (İngilizce). Bloomington: Indiana University. ISBN 9789757981190.

• Tekin, Talât (1993). Irk Bitig: The Book of Omens (İngilizce). Wiesbaden: Otto Harrassowitz. ISBN 978-3-447-03426-5.

• Tekin, Talat (2010). Orhon Yazıtları, 4. basım, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. ISBN 975-16-0065-0.

• Tekin, Talat (2004). Irk Bitig Eski Uygurca Fal Kitabı. Ankara: Öncü Kitap. ISBN 975-7447-11-0.