𐰾𐰇

Eski Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /sy/
• Heceleme: sü

Köken

Ana Türkçe *sü sözcüğünden devralındı.

Ad

𐰾𐰇 (sü)

1. (askeriye) ordu
   • MS 9. yy., Irk Bitig, Kehanet 55:

     𐰆𐰞𐰯:𐰼:𐰆𐰍𐰞𐰃:𐰾𐰇𐰚𐰀:𐰉𐰺𐰢𐰃𐰾

     alp:er:oɣlï:süke:barmïš

     Adamın yiğit oğlu orduya gitmiş.

Türetilmiş kavramlar

• 𐰾𐰇𐰠𐰀‎ (süle-, “sefer etmek”)

Kaynakça

• Clauson, Gerard (1972). An Etymological Dictionary of pre-thirteenth-century Turkish (İngilizce). Oxford: Clarendon Press. ISBN 9634812686.

• Tekin, Talât (1968). A Grammar of Orkhon Turkic (İngilizce). Bloomington: Indiana University. ISBN 9789757981190.

• Tekin, Talât (1993). Irk Bitig: The Book of Omens (İngilizce). Wiesbaden: Otto Harrassowitz. ISBN 978-3-447-03426-5.

• Tekin, Talat (2010). Orhon Yazıtları, 4. basım, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. ISBN 975-16-0065-0.

• Tekin, Talat (2004). Irk Bitig Eski Uygurca Fal Kitabı. Ankara: Öncü Kitap. ISBN 975-7447-11-0.