𐰉
 |
Ayrıca bakınız: 𐰊 |
Eski Türkçe
[düzenle]Köken 1
[düzenle]Soğdça 𐼃 (β, “beyit”) harfinden türetilmiştir[1].
Harf
[düzenle]𐰉 (b¹)
- Eski Türkçe yazı sisteminde kalın ünlülü sözcüklerde /b/ ile /v/[2] sesi için kullanılan bir damga.
Köken 2
[düzenle]Ana Türkçe *āb (“av”) sözcüğünden devralındı. Türkçe av, Özbekçe ov ve Başkurtça ау (aw) sözcükleri ile eş asıllıdır.
Söyleniş
[düzenle]Ad
[düzenle]𐰉 (ab)
Türetilmiş kavramlar
[düzenle]- 𐰉𐰞𐰀 (abla-, “avlamak”)
Kaynakça
[düzenle]- ↑ Clauson, Gerard (1970). The Origin of Turkic Runic Alphabet (İngilizce), sayfalar 68 ve 74.
- 1 2 Erdal, Marcel (2004). A Grammar of Old Turkic (İngilizce). Brill. ISBN 9004102949.
- Clauson, Gerard (1972). An Etymological Dictionary of pre-thirteenth-century Turkish (İngilizce), sayfa 45d, Oxford: Clarendon Press. ISBN 9634812686.
- Tekin, Talât (1968). A Grammar of Orkhon Turkic (İngilizce), sayfalar 27 ve 299, Bloomington: Indiana University. ISBN 9789757981190.
- Tekin, Talât (1993). Irk Bitig: The Book of Omens (İngilizce), sayfa 47, Wiesbaden: Otto Harrassowitz. ISBN 978-3-447-03426-5.
- Tekin, Talat (2010). Orhon Yazıtları, 4. basım, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. ISBN 975-16-0065-0.
- Tekin, Talat (2004). Irk Bitig Eski Uygurca Fal Kitabı. Ankara: Öncü Kitap. ISBN 975-7447-11-0.