𐰀
|
Ayrıca bakınız: 𐰂 |
Eski Türkçe
[değiştir]Köken 1
[değiştir]Soğdça 𐼁 (ʾ, “elif”) harfinden türetilmiştir[1].
Harf
[değiştir]𐰀 (a)
- Eski Türkçe yazı sisteminde /ɑ/, /æ/ ve ya /e/[2] sesleri için kullanılan bir damga, okunuşu sözcüğün kalınlığına göre değişir.
Köken 2
[değiştir]Türkçe ey ile kökteştir
Söyleniş
[değiştir]Ünlem
[değiştir]𐰀 (a)
- seslenmek için kullanılan bir ünlem; ey
- MS 8. yy., Ongin Yazıtı, Ö7:
- 𐰋𐰏𐰠𐰼𐰢:𐰀
- beglerim:a
- Ey, beylerim!
- 𐰋𐰏𐰠𐰼𐰢:𐰀
- MS 8. yy., Ongin Yazıtı, Ö7:
Kaynakça
[değiştir]- ↑ Clauson, Gerard (1970). The Origin of Turkic Runic Alphabet (İngilizce), sayfalar 68 ve 74.
- ↑ a b Erdal, Marcel (2004). A Grammar of Old Turkic (İngilizce). Brill. ISBN 9004102949.
- Clauson, Gerard (1972). An Etymological Dictionary of pre-thirteenth-century Turkish (İngilizce), sayfa 1, Oxford: Clarendon Press. ISBN 9634812686.
- Tekin, Talât (1968). A Grammar of Orkhon Turkic (İngilizce), sayfa 324, Bloomington: Indiana University. ISBN 9789757981190.
- Tekin, Talat (2010). Orhon Yazıtları, 4. basım, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. ISBN 975-16-0065-0.