گناهكار
Osmanlı Türkçesi
[değiştir]Köken
[değiştir]Söyleniş
[değiştir]Ad
[değiştir]گناهكار (günahkâr)
- (din, hukuk) günahkâr
Çekimleme
[değiştir]گناهكار (günahkâr) adının çekimi
| tekil | çoğul | |
|---|---|---|
| yalın | گناهكار günahkâr |
گناهكارلر günahkârlar |
| belirtme | گناهكاری günahkârı |
گناهكارلری günahkârları |
| yönelme | گناهكاره günahkâra |
گناهكارلره günahkârlara |
| bulunma | گناهكارده günahkârda |
گناهكارلرده günahkârlarda |
| ayrılma | گناهكاردن günahkârdan |
گناهكارلردن günahkârlardan |
| tamlayan | گناهكارڭ günahkârın |
گناهكارلرڭ günahkârların |
| iyelik | ||
| tekil | çoğul | |
| 1. tekil (benim) | گناهكارم günahkârım |
گناهكارلرم günahkârlarım |
| 2. tekil (senin) | گناهكارڭ günahkârın |
گناهكارلرڭ günahkârların |
| 3. tekil (onun) | گناهكاری günahkârı |
گناهكارلری günahkârları |
| 1. çoğul (bizim) | گناهكارمز günahkârımız |
گناهكارلرمز günahkârlarımız |
| 2. çoğul (sizin) | گناهكارڭز günahkârınız |
گناهكارلرڭز günahkârlarınız |
| 3. çoğul (onların) | گناهكاری günahkârı گناهكارلری günahkârları | |
Üst kavramlar
[değiştir]Ön ad
[değiştir]گناهكار (alfabe çevirisi gerekiyor)
- (din, hukuk) günahkâr