صيد

Ayrıca bakınız: صید, ص ي د

Arapça

Köken 1

صَادَ‎ (ṣāde, “avlanmak”) fiilinden isim, o da ص ي د‎ (ṣ-y-d) kökünden gelir.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /sˤajd/

Ad

صَيْد (ṣayd) e

1. صَادَ‎ (ṣāde, “avlanmak”) fiilinden isim
2. av hayvanı
3. avlanma, balık tutma
4. ganimet

Çekimleme

صَيْد (ṣayd) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	صَيْد ṣayd	الصَّيْد‎ eṣ-ṣayd	صَيْد ṣayd
yalın	صَيْدٌ ṣaydün	الصَّيْدُ‎ eṣ-ṣaydü	صَيْدُ ṣaydü
belirtme	صَيْدًا‎ ṣayden	الصَّيْدَ‎ eṣ-ṣayde	صَيْدَ ṣayde
tamlayan	صَيْدٍ ṣaydin	الصَّيْدِ‎ eṣ-ṣaydi	صَيْدِ ṣaydi

Türevleri

• Maltaca: sajd
• Osmanlı Türkçesi: صيد‎

Kaynakça

• (1884) The Student's Arabic–English Dictionary.

Ek okumalar

• Arapça Vikipedi'de صيد

Köken 2

Eylem

صيد (صِيدَ) (I)

1. صَادَ‎ (ṣāde) sözcüğünün üçüncü şahıs eril tekil geçmiş zaman edilgen çekimi

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça صَيْد‎ (ṣayd)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /sayd/

Ad

صيد (sayd)

Çekimleme

صيد‎ (sayd) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	صيد‎ sayd	صيدلر‎ saydlar
belirtme	صيدی‎ saydı	صيدلری‎ saydları
yönelme	صيده‎ sayda	صيدلره‎ saydlara
bulunma	صيدده‎ saydda	صيدلرده‎ saydlarda
ayrılma	صيددن‎ sayddan	صيدلردن‎ saydlardan
tamlayan	صيدڭ‎ saydın	صيدلرڭ‎ saydların
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	صيدم‎ saydım	صيدلرم‎ saydlarım
2. tekil (senin)	صيدڭ‎ saydın	صيدلرڭ‎ saydların
3. tekil (onun)	صيدی‎ saydı	صيدلری‎ saydları
1. çoğul (bizim)	صيدمز‎ saydımız	صيدلرمز‎ saydlarımız
2. çoğul (sizin)	صيدڭز‎ saydınız	صيدلرڭز‎ saydlarınız
3. çoğul (onların)	صيدی‎ saydı صيدلری‎ saydları

Kaynakça

• Luggat