دخل

Arapça

Köken 1

د خ ل‎ (d-ḫ-l) kökünden türemiştir.

Söyleniş

• Ses

  (dosya)

Eylem

دَخَلَ (daḫale) I, geniş zaman يَدْخُلُ‎‎ (yedḫulü)

1. girmek

Çekimleme

دَخَلَ

çekimi (biçim-I sahih, mastar دُخُول)

mastar الْمَصْدَر						دُخُول‎ duḫūl
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						دَاخِل‎ dāḫil
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مَدْخُول‎ medḫūl
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	دَخَلْتُ‎ daḫaltü	دَخَلْتَ‎ daḫalte	دَخَلَ daḫale		دَخَلْتُمَا‎ daḫaltümā	دَخَلَا‎ daḫalā		دَخَلْنَا‎ daḫalnā	دَخَلْتُمْ‎ daḫaltüm	دَخَلُوا‎ daḫalū
	dişil		دَخَلْتِ‎ daḫalti	دَخَلَتْ‎ daḫalet			دَخَلَتَا‎ daḫaletā			دَخَلْتُنَّ‎ daḫaltünne	دَخَلْنَ‎ daḫalne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أَدْخُلُ‎ ʾedḫulü	تَدْخُلُ‎ tedḫulü	يَدْخُلُ‎ yedḫulü		تَدْخُلَانِ‎ tedḫulāni	يَدْخُلَانِ‎ yedḫulāni		نَدْخُلُ‎ nedḫulü	تَدْخُلُونَ‎ tedḫulūne	يَدْخُلُونَ‎ yedḫulūne
	dişil		تَدْخُلِينَ‎ tedḫulīne	تَدْخُلُ‎ tedḫulü			تَدْخُلَانِ‎ tedḫulāni			تَدْخُلْنَ‎ tedḫulne	يَدْخُلْنَ‎ yedḫulne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أَدْخُلَ‎ ʾedḫule	تَدْخُلَ‎ tedḫule	يَدْخُلَ‎ yedḫule		تَدْخُلَا‎ tedḫulā	يَدْخُلَا‎ yedḫulā		نَدْخُلَ‎ nedḫule	تَدْخُلُوا‎ tedḫulū	يَدْخُلُوا‎ yedḫulū
	dişil		تَدْخُلِي‎ tedḫulī	تَدْخُلَ‎ tedḫule			تَدْخُلَا‎ tedḫulā			تَدْخُلْنَ‎ tedḫulne	يَدْخُلْنَ‎ yedḫulne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أَدْخُلْ‎ ʾedḫul	تَدْخُلْ‎ tedḫul	يَدْخُلْ‎ yedḫul		تَدْخُلَا‎ tedḫulā	يَدْخُلَا‎ yedḫulā		نَدْخُلْ‎ nedḫul	تَدْخُلُوا‎ tedḫulū	يَدْخُلُوا‎ yedḫulū
	dişil		تَدْخُلِي‎ tedḫulī	تَدْخُلْ‎ tedḫul			تَدْخُلَا‎ tedḫulā			تَدْخُلْنَ‎ tedḫulne	يَدْخُلْنَ‎ yedḫulne
emir الْأَمْر	eril		اُدْخُلْ‎ udḫul			اُدْخُلَا‎ udḫulā				اُدْخُلُوا‎ udḫulū
	dişil		اُدْخُلِي‎ udḫulī							اُدْخُلْنَ‎ udḫulne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	دُخِلْتُ‎ duḫiltü	دُخِلْتَ‎ duḫilte	دُخِلَ duḫile		دُخِلْتُمَا‎ duḫiltümā	دُخِلَا‎ duḫilā		دُخِلْنَا‎ duḫilnā	دُخِلْتُمْ‎ duḫiltüm	دُخِلُوا‎ duḫilū
	dişil		دُخِلْتِ‎ duḫilti	دُخِلَتْ‎ duḫilet			دُخِلَتَا‎ duḫiletā			دُخِلْتُنَّ‎ duḫiltünne	دُخِلْنَ‎ duḫilne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُدْخَلُ‎ ʾüdḫalü	تُدْخَلُ‎ tüdḫalü	يُدْخَلُ‎ yüdḫalü		تُدْخَلَانِ‎ tüdḫalāni	يُدْخَلَانِ‎ yüdḫalāni		نُدْخَلُ‎ nüdḫalü	تُدْخَلُونَ‎ tüdḫalūne	يُدْخَلُونَ‎ yüdḫalūne
	dişil		تُدْخَلِينَ‎ tüdḫalīne	تُدْخَلُ‎ tüdḫalü			تُدْخَلَانِ‎ tüdḫalāni			تُدْخَلْنَ‎ tüdḫalne	يُدْخَلْنَ‎ yüdḫalne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُدْخَلَ‎ ʾüdḫale	تُدْخَلَ‎ tüdḫale	يُدْخَلَ‎ yüdḫale		تُدْخَلَا‎ tüdḫalā	يُدْخَلَا‎ yüdḫalā		نُدْخَلَ‎ nüdḫale	تُدْخَلُوا‎ tüdḫalū	يُدْخَلُوا‎ yüdḫalū
	dişil		تُدْخَلِي‎ tüdḫalī	تُدْخَلَ‎ tüdḫale			تُدْخَلَا‎ tüdḫalā			تُدْخَلْنَ‎ tüdḫalne	يُدْخَلْنَ‎ yüdḫalne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُدْخَلْ‎ ʾüdḫal	تُدْخَلْ‎ tüdḫal	يُدْخَلْ‎ yüdḫal		تُدْخَلَا‎ tüdḫalā	يُدْخَلَا‎ yüdḫalā		نُدْخَلْ‎ nüdḫal	تُدْخَلُوا‎ tüdḫalū	يُدْخَلُوا‎ yüdḫalū
	dişil		تُدْخَلِي‎ tüdḫalī	تُدْخَلْ‎ tüdḫal			تُدْخَلَا‎ tüdḫalā			تُدْخَلْنَ‎ tüdḫalne	يُدْخَلْنَ‎ yüdḫalne

Türetilmiş kavramlar

• إِدْخَال‎ (ʾidḫāl)

Köken 2

Eylem

دَخَّلَ (daḫḫale) II, geniş zaman يُدَخِّلُ‎‎ (yüdaḫḫilü)

1. girdirmek, dâhil etmek

Çekimleme

دَخَّلَ

çekimi (biçim-II sahih)

mastar الْمَصْدَر						تَدْخِيل‎ tedḫīl
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						مُدَخِّل‎ müdaḫḫil
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مُدَخَّل‎ müdaḫḫal
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	دَخَّلْتُ‎ daḫḫaltü	دَخَّلْتَ‎ daḫḫalte	دَخَّلَ daḫḫale		دَخَّلْتُمَا‎ daḫḫaltümā	دَخَّلَا‎ daḫḫalā		دَخَّلْنَا‎ daḫḫalnā	دَخَّلْتُمْ‎ daḫḫaltüm	دَخَّلُوا‎ daḫḫalū
	dişil		دَخَّلْتِ‎ daḫḫalti	دَخَّلَتْ‎ daḫḫalet			دَخَّلَتَا‎ daḫḫaletā			دَخَّلْتُنَّ‎ daḫḫaltünne	دَخَّلْنَ‎ daḫḫalne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُدَخِّلُ‎ ʾüdaḫḫilü	تُدَخِّلُ‎ tüdaḫḫilü	يُدَخِّلُ‎ yüdaḫḫilü		تُدَخِّلَانِ‎ tüdaḫḫilāni	يُدَخِّلَانِ‎ yüdaḫḫilāni		نُدَخِّلُ‎ nüdaḫḫilü	تُدَخِّلُونَ‎ tüdaḫḫilūne	يُدَخِّلُونَ‎ yüdaḫḫilūne
	dişil		تُدَخِّلِينَ‎ tüdaḫḫilīne	تُدَخِّلُ‎ tüdaḫḫilü			تُدَخِّلَانِ‎ tüdaḫḫilāni			تُدَخِّلْنَ‎ tüdaḫḫilne	يُدَخِّلْنَ‎ yüdaḫḫilne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُدَخِّلَ‎ ʾüdaḫḫile	تُدَخِّلَ‎ tüdaḫḫile	يُدَخِّلَ‎ yüdaḫḫile		تُدَخِّلَا‎ tüdaḫḫilā	يُدَخِّلَا‎ yüdaḫḫilā		نُدَخِّلَ‎ nüdaḫḫile	تُدَخِّلُوا‎ tüdaḫḫilū	يُدَخِّلُوا‎ yüdaḫḫilū
	dişil		تُدَخِّلِي‎ tüdaḫḫilī	تُدَخِّلَ‎ tüdaḫḫile			تُدَخِّلَا‎ tüdaḫḫilā			تُدَخِّلْنَ‎ tüdaḫḫilne	يُدَخِّلْنَ‎ yüdaḫḫilne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُدَخِّلْ‎ ʾüdaḫḫil	تُدَخِّلْ‎ tüdaḫḫil	يُدَخِّلْ‎ yüdaḫḫil		تُدَخِّلَا‎ tüdaḫḫilā	يُدَخِّلَا‎ yüdaḫḫilā		نُدَخِّلْ‎ nüdaḫḫil	تُدَخِّلُوا‎ tüdaḫḫilū	يُدَخِّلُوا‎ yüdaḫḫilū
	dişil		تُدَخِّلِي‎ tüdaḫḫilī	تُدَخِّلْ‎ tüdaḫḫil			تُدَخِّلَا‎ tüdaḫḫilā			تُدَخِّلْنَ‎ tüdaḫḫilne	يُدَخِّلْنَ‎ yüdaḫḫilne
emir الْأَمْر	eril		دَخِّلْ daḫḫil			دَخِّلَا‎ daḫḫilā				دَخِّلُوا‎ daḫḫilū
	dişil		دَخِّلِي‎ daḫḫilī							دَخِّلْنَ‎ daḫḫilne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	دُخِّلْتُ‎ duḫḫiltü	دُخِّلْتَ‎ duḫḫilte	دُخِّلَ duḫḫile		دُخِّلْتُمَا‎ duḫḫiltümā	دُخِّلَا‎ duḫḫilā		دُخِّلْنَا‎ duḫḫilnā	دُخِّلْتُمْ‎ duḫḫiltüm	دُخِّلُوا‎ duḫḫilū
	dişil		دُخِّلْتِ‎ duḫḫilti	دُخِّلَتْ‎ duḫḫilet			دُخِّلَتَا‎ duḫḫiletā			دُخِّلْتُنَّ‎ duḫḫiltünne	دُخِّلْنَ‎ duḫḫilne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُدَخَّلُ‎ ʾüdaḫḫalü	تُدَخَّلُ‎ tüdaḫḫalü	يُدَخَّلُ‎ yüdaḫḫalü		تُدَخَّلَانِ‎ tüdaḫḫalāni	يُدَخَّلَانِ‎ yüdaḫḫalāni		نُدَخَّلُ‎ nüdaḫḫalü	تُدَخَّلُونَ‎ tüdaḫḫalūne	يُدَخَّلُونَ‎ yüdaḫḫalūne
	dişil		تُدَخَّلِينَ‎ tüdaḫḫalīne	تُدَخَّلُ‎ tüdaḫḫalü			تُدَخَّلَانِ‎ tüdaḫḫalāni			تُدَخَّلْنَ‎ tüdaḫḫalne	يُدَخَّلْنَ‎ yüdaḫḫalne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُدَخَّلَ‎ ʾüdaḫḫale	تُدَخَّلَ‎ tüdaḫḫale	يُدَخَّلَ‎ yüdaḫḫale		تُدَخَّلَا‎ tüdaḫḫalā	يُدَخَّلَا‎ yüdaḫḫalā		نُدَخَّلَ‎ nüdaḫḫale	تُدَخَّلُوا‎ tüdaḫḫalū	يُدَخَّلُوا‎ yüdaḫḫalū
	dişil		تُدَخَّلِي‎ tüdaḫḫalī	تُدَخَّلَ‎ tüdaḫḫale			تُدَخَّلَا‎ tüdaḫḫalā			تُدَخَّلْنَ‎ tüdaḫḫalne	يُدَخَّلْنَ‎ yüdaḫḫalne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُدَخَّلْ‎ ʾüdaḫḫal	تُدَخَّلْ‎ tüdaḫḫal	يُدَخَّلْ‎ yüdaḫḫal		تُدَخَّلَا‎ tüdaḫḫalā	يُدَخَّلَا‎ yüdaḫḫalā		نُدَخَّلْ‎ nüdaḫḫal	تُدَخَّلُوا‎ tüdaḫḫalū	يُدَخَّلُوا‎ yüdaḫḫalū
	dişil		تُدَخَّلِي‎ tüdaḫḫalī	تُدَخَّلْ‎ tüdaḫḫal			تُدَخَّلَا‎ tüdaḫḫalā			تُدَخَّلْنَ‎ tüdaḫḫalne	يُدَخَّلْنَ‎ yüdaḫḫalne

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça دَخْل‎ (daḫl).

Ad

دخل (dahl)

1. karışma, girme, müdahale, dahil

İlgili sözcükler

• داخل‎ (dâhil)

Eş anlamlılar

• دخول‎ (duhûl)
• مداخله‎ (müdâhale)