دب

Arapça

Köken 1

Söyleniş

IPA^(anahtar): /dubb/

Ses

(dosya)

Ad

دُبّ (dübb) e (çoğul أَدْبَاب‎ (ʾedbāb) veya دِبَبَة‎ (dibebe), dişil دُبَّة‎ (dübbe))

1. (ayıgiller) ayı

Çekimleme

دُبّ (dübb) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	دُبّ dübb	الدُّبّ‎ ed-dübb	دُبّ dübb
yalın	دُبٌّ dübbün	الدُّبُّ‎ ed-dübbü	دُبُّ dübbü
belirtme	دُبًّا‎ dübben	الدُّبَّ‎ ed-dübbe	دُبَّ dübbe
tamlayan	دُبٍّ dübbin	الدُّبِّ‎ ed-dübbi	دُبِّ dübbi
ikil	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	دُبَّيْن‎ dübbeyn	الدُّبَّيْن‎ ed-dübbeyn	دُبَّيْ‎ dübbey
yalın	دُبَّانِ‎ dübbāni	الدُّبَّانِ‎ ed-dübbāni	دُبَّا‎ dübbā
belirtme	دُبَّيْنِ‎ dübbeyni	الدُّبَّيْنِ‎ ed-dübbeyni	دُبَّيْ‎ dübbey
tamlayan	دُبَّيْنِ‎ dübbeyni	الدُّبَّيْنِ‎ ed-dübbeyni	دُبَّيْ‎ dübbey
çoğul	basit cem'-i mükesser munsarıf‎; ـَة (-a)'da cem'-i mükesser munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	أَدْبَاب‎‎; دِبَبَة‎ ʾedbāb‎; dibebe	الْأَدْبَاب‎‎; الدِّبَبَة‎ el-ʾedbāb‎; ed-dibebe	أَدْبَاب‎‎; دِبَبَة‎ ʾedbāb‎; dibebe
yalın	أَدْبَابٌ‎‎; دِبَبَةٌ‎ ʾedbābün‎; dibebetün	الْأَدْبَابُ‎‎; الدِّبَبَةُ‎ el-ʾedbābü‎; ed-dibebetü	أَدْبَابُ‎‎; دِبَبَةُ‎ ʾedbābü‎; dibebetü
belirtme	أَدْبَابًا‎‎; دِبَبَةً‎ ʾedbāben‎; dibebeten	الْأَدْبَابَ‎‎; الدِّبَبَةَ‎ el-ʾedbābe‎; ed-dibebete	أَدْبَابَ‎‎; دِبَبَةَ‎ ʾedbābe‎; dibebete
tamlayan	أَدْبَابٍ‎‎; دِبَبَةٍ‎ ʾedbābin‎; dibebetin	الْأَدْبَابِ‎‎; الدِّبَبَةِ‎ el-ʾedbābi‎; ed-dibebeti	أَدْبَابِ‎‎; دِبَبَةِ‎ ʾedbābi‎; dibebeti

Türetilmiş kavramlar

• دُبُّ قُطْبِيّ‎ (dübbü ḳuṭbiyy, “kutup ayısı”)
• دُبُّ أَكْبَر‎ (dübbü ʾekbar, “Büyükayı”)
• دُبُّ أَصْغَر‎ (dübbü ʾaṣġar, “Küçükayı”)

Köken 2

د ب ب‎ (d-b-b)

Eylem

دب (alfabe çevirisi gerekiyor) دَبَّ (debbe) (geniş zaman يَدِبُّ‎ (yedibbü))

1. sürünmek
2. emeklemek

Çekimleme

دَبَّ

çekimi (biçim-I muzaaf, mastarlar دَبّ veya دَبِيب)

mastarlar الْمَصَادِر						دَبّ veya دَبِيب‎ debb veya debīb
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						دَابّ‎ dābb
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مَدْبُوب‎ medbūb
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	دَبَبْتُ‎ debebtü	دَبَبْتَ‎ debebte	دَبَّ debbe		دَبَبْتُمَا‎ debebtümā	دَبَّا‎ debbā		دَبَبْنَا‎ debebnā	دَبَبْتُمْ‎ debebtüm	دَبُّوا‎ debbū
	dişil		دَبَبْتِ‎ debebti	دَبَّتْ‎ debbet			دَبَّتَا‎ debbetā			دَبَبْتُنَّ‎ debebtünne	دَبَبْنَ‎ debebne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أَدِبُّ‎ ʾedibbü	تَدِبُّ‎ tedibbü	يَدِبُّ‎ yedibbü		تَدِبَّانِ‎ tedibbāni	يَدِبَّانِ‎ yedibbāni		نَدِبُّ‎ nedibbü	تَدِبُّونَ‎ tedibbūne	يَدِبُّونَ‎ yedibbūne
	dişil		تَدِبِّينَ‎ tedibbīne	تَدِبُّ‎ tedibbü			تَدِبَّانِ‎ tedibbāni			تَدْبِبْنَ‎ tedbibne	يَدْبِبْنَ‎ yedbibne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أَدِبَّ‎ ʾedibbe	تَدِبَّ‎ tedibbe	يَدِبَّ‎ yedibbe		تَدِبَّا‎ tedibbā	يَدِبَّا‎ yedibbā		نَدِبَّ‎ nedibbe	تَدِبُّوا‎ tedibbū	يَدِبُّوا‎ yedibbū
	dişil		تَدِبِّي‎ tedibbī	تَدِبَّ‎ tedibbe			تَدِبَّا‎ tedibbā			تَدْبِبْنَ‎ tedbibne	يَدْبِبْنَ‎ yedbibne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أَدِبَّ‎ veya أَدِبِّ‎ veya أَدْبِبْ‎ ʾedibbe veya ʾedibbi veya ʾedbib	تَدِبَّ‎ veya تَدِبِّ‎ veya تَدْبِبْ‎ tedibbe veya tedibbi veya tedbib	يَدِبَّ‎ veya يَدِبِّ‎ veya يَدْبِبْ‎ yedibbe veya yedibbi veya yedbib		تَدِبَّا‎ tedibbā	يَدِبَّا‎ yedibbā		نَدِبَّ‎ veya نَدِبِّ‎ veya نَدْبِبْ‎ nedibbe veya nedibbi veya nedbib	تَدِبُّوا‎ tedibbū	يَدِبُّوا‎ yedibbū
	dişil		تَدِبِّي‎ tedibbī	تَدِبَّ‎ veya تَدِبِّ‎ veya تَدْبِبْ‎ tedibbe veya tedibbi veya tedbib			تَدِبَّا‎ tedibbā			تَدْبِبْنَ‎ tedbibne	يَدْبِبْنَ‎ yedbibne
emir الْأَمْر	eril		دِبَّ veya دِبِّ veya اِدْبِبْ‎ dibbe veya dibbi veya idbib			دِبَّا‎ dibbā				دِبُّوا‎ dibbū
	dişil		دِبِّي‎ dibbī							اِدْبِبْنَ‎ idbibne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	—	—	دُبَّ dübbe		—	—		—	—	—
	dişil		—	—			—			—	—
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	—	—	يُدَبُّ‎ yüdebbü		—	—		—	—	—
	dişil		—	—			—			—	—
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	—	—	يُدَبَّ‎ yüdebbe		—	—		—	—	—
	dişil		—	—			—			—	—
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	—	—	يُدَبَّ‎ veya يُدَبِّ‎ veya يُدْبَبْ‎ yüdebbe veya yüdebbi veya yüdbeb		—	—		—	—	—
	dişil		—	—			—			—	—

Ad

دَبّ (debb) e

1. emekleme
2. sürünme

Çekimleme

دَبّ (debb) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	دَبّ debb	الدَّبّ‎ ed-debb	دَبّ debb
yalın	دَبٌّ debbün	الدَّبُّ‎ ed-debbü	دَبُّ debbü
belirtme	دَبًّا‎ debben	الدَّبَّ‎ ed-debbe	دَبَّ debbe
tamlayan	دَبٍّ debbin	الدَّبِّ‎ ed-debbi	دَبِّ debbi

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça دُبّ‎ (dübb) sözcüğünden.

Ad

دب (dübb)

1. (ayıgiller) ayı

Çekimleme

دب‎ (dübb) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	دب‎ dübb	دبلر‎ dübbler
belirtme	دبی‎ dübbü	دبلری‎ dübbleri
yönelme	دبه‎ dübbe	دبلره‎ dübblere
bulunma	دبده‎ dübbde	دبلرده‎ dübblerde
ayrılma	دبدن‎ dübbden	دبلردن‎ dübblerden
tamlayan	دبڭ‎ dübbün	دبلرڭ‎ dübblerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	دبم‎ dübbüm	دبلرم‎ dübblerim
2. tekil (senin)	دبڭ‎ dübbün	دبلرڭ‎ dübblerin
3. tekil (onun)	دبی‎ dübbü	دبلری‎ dübbleri
1. çoğul (bizim)	دبمز‎ dübbümüz	دبلرمز‎ dübblerimiz
2. çoğul (sizin)	دبڭز‎ dübbünüz	دبلرڭز‎ dübbleriniz
3. çoğul (onların)	دبی‎ dübbü دبلری‎ dübbleri