حلم

Arapça

Köken 1

ح ل م‎ (ḥ-l-m) kökünden türemiştir.

Eylem

حَلَمَ (ḥaleme) I, geniş zaman يَحْلُمُ‎‎ (yaḥlümü)

1. rüya görmek

Çekimleme

حَلَمَ

çekimi (biçim-I sahih, mastarlar حُلْم veya حُلُم)

mastarlar الْمَصَادِر						حُلْم veya حُلُم ḥulm veya ḥulüm
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						حَالِم‎ ḥālim
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مَحْلُوم‎ maḥlūm
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	حَلَمْتُ‎ ḥalemtü	حَلَمْتَ‎ ḥalemte	حَلَمَ ḥaleme		حَلَمْتُمَا‎ ḥalemtümā	حَلَمَا‎ ḥalemā		حَلَمْنَا‎ ḥalemnā	حَلَمْتُمْ‎ ḥalemtüm	حَلَمُوا‎ ḥalemū
	dişil		حَلَمْتِ‎ ḥalemti	حَلَمَتْ‎ ḥalemet			حَلَمَتَا‎ ḥalemetā			حَلَمْتُنَّ‎ ḥalemtünne	حَلَمْنَ‎ ḥalemne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أَحْلُمُ‎ ʾaḥlümü	تَحْلُمُ‎ taḥlümü	يَحْلُمُ‎ yaḥlümü		تَحْلُمَانِ‎ taḥlümāni	يَحْلُمَانِ‎ yaḥlümāni		نَحْلُمُ‎ naḥlümü	تَحْلُمُونَ‎ taḥlümūne	يَحْلُمُونَ‎ yaḥlümūne
	dişil		تَحْلُمِينَ‎ taḥlümīne	تَحْلُمُ‎ taḥlümü			تَحْلُمَانِ‎ taḥlümāni			تَحْلُمْنَ‎ taḥlümne	يَحْلُمْنَ‎ yaḥlümne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أَحْلُمَ‎ ʾaḥlüme	تَحْلُمَ‎ taḥlüme	يَحْلُمَ‎ yaḥlüme		تَحْلُمَا‎ taḥlümā	يَحْلُمَا‎ yaḥlümā		نَحْلُمَ‎ naḥlüme	تَحْلُمُوا‎ taḥlümū	يَحْلُمُوا‎ yaḥlümū
	dişil		تَحْلُمِي‎ taḥlümī	تَحْلُمَ‎ taḥlüme			تَحْلُمَا‎ taḥlümā			تَحْلُمْنَ‎ taḥlümne	يَحْلُمْنَ‎ yaḥlümne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أَحْلُمْ‎ ʾaḥlüm	تَحْلُمْ‎ taḥlüm	يَحْلُمْ‎ yaḥlüm		تَحْلُمَا‎ taḥlümā	يَحْلُمَا‎ yaḥlümā		نَحْلُمْ‎ naḥlüm	تَحْلُمُوا‎ taḥlümū	يَحْلُمُوا‎ yaḥlümū
	dişil		تَحْلُمِي‎ taḥlümī	تَحْلُمْ‎ taḥlüm			تَحْلُمَا‎ taḥlümā			تَحْلُمْنَ‎ taḥlümne	يَحْلُمْنَ‎ yaḥlümne
emir الْأَمْر	eril		اُحْلُمْ‎ uḥlüm			اُحْلُمَا‎ uḥlümā				اُحْلُمُوا‎ uḥlümū
	dişil		اُحْلُمِي‎ uḥlümī							اُحْلُمْنَ‎ uḥlümne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	—	—	حُلِمَ ḥulime		—	—		—	—	—
	dişil		—	—			—			—	—
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	—	—	يُحْلَمُ‎ yuḥlemü		—	—		—	—	—
	dişil		—	—			—			—	—
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	—	—	يُحْلَمَ‎ yuḥleme		—	—		—	—	—
	dişil		—	—			—			—	—
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	—	—	يُحْلَمْ‎ yuḥlem		—	—		—	—	—
	dişil		—	—			—			—	—

Köken 2

حَلَمَ‎ (ḥaleme) eyleminin mastarı.

Ad

حُلْم veya حُلُم (ḥulm veya ḥulüm) e (çoğul أَحْلَام‎ (ʾaḥlām))

1. rüya

Çekimleme

حُلْم (ḥulm)‎; حُلُم (ḥulüm) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	حُلْم‎; حُلُم ḥulm‎; ḥulüm	الْحُلْم‎‎; الْحُلُم‎ el-ḥulm‎; el-ḥulüm	حُلْم‎; حُلُم ḥulm‎; ḥulüm
yalın	حُلْمٌ‎; حُلُمٌ ḥulmün‎; ḥulümün	الْحُلْمُ‎‎; الْحُلُمُ‎ el-ḥulmü‎; el-ḥulümü	حُلْمُ‎; حُلُمُ ḥulmü‎; ḥulümü
belirtme	حُلْمًا‎‎; حُلُمًا‎ ḥulmen‎; ḥulümen	الْحُلْمَ‎‎; الْحُلُمَ‎ el-ḥulme‎; el-ḥulüme	حُلْمَ‎; حُلُمَ ḥulme‎; ḥulüme
tamlayan	حُلْمٍ‎; حُلُمٍ ḥulmin‎; ḥulümin	الْحُلْمِ‎‎; الْحُلُمِ‎ el-ḥulmi‎; el-ḥulümi	حُلْمِ‎; حُلُمِ ḥulmi‎; ḥulümi
ikil	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	حُلْمَيْن‎‎; حُلُمَيْن‎ ḥulmeyn‎; ḥulümeyn	الْحُلْمَيْن‎‎; الْحُلُمَيْن‎ el-ḥulmeyn‎; el-ḥulümeyn	حُلْمَيْ‎‎; حُلُمَيْ‎ ḥulmey‎; ḥulümey
yalın	حُلْمَانِ‎‎; حُلُمَانِ‎ ḥulmāni‎; ḥulümāni	الْحُلْمَانِ‎‎; الْحُلُمَانِ‎ el-ḥulmāni‎; el-ḥulümāni	حُلْمَا‎‎; حُلُمَا‎ ḥulmā‎; ḥulümā
belirtme	حُلْمَيْنِ‎‎; حُلُمَيْنِ‎ ḥulmeyni‎; ḥulümeyni	الْحُلْمَيْنِ‎‎; الْحُلُمَيْنِ‎ el-ḥulmeyni‎; el-ḥulümeyni	حُلْمَيْ‎‎; حُلُمَيْ‎ ḥulmey‎; ḥulümey
tamlayan	حُلْمَيْنِ‎‎; حُلُمَيْنِ‎ ḥulmeyni‎; ḥulümeyni	الْحُلْمَيْنِ‎‎; الْحُلُمَيْنِ‎ el-ḥulmeyni‎; el-ḥulümeyni	حُلْمَيْ‎‎; حُلُمَيْ‎ ḥulmey‎; ḥulümey
çoğul	basit cem'-i mükesser munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	أَحْلَام‎ ʾaḥlām	الْأَحْلَام‎ el-ʾaḥlām	أَحْلَام‎ ʾaḥlām
yalın	أَحْلَامٌ‎ ʾaḥlāmün	الْأَحْلَامُ‎ el-ʾaḥlāmü	أَحْلَامُ‎ ʾaḥlāmü
belirtme	أَحْلَامًا‎ ʾaḥlāmen	الْأَحْلَامَ‎ el-ʾaḥlāme	أَحْلَامَ‎ ʾaḥlāme
tamlayan	أَحْلَامٍ‎ ʾaḥlāmin	الْأَحْلَامِ‎ el-ʾaḥlāmi	أَحْلَامِ‎ ʾaḥlāmi

Ayrıca bakınız

• كَابُوس‎ (kābūs)

Köken 3

Eylem

حَلُمَ (ḥalüme) I, geniş zaman يَحْلُمُ‎‎ (yaḥlümü)

1. hoşgörülü olmak

Çekimleme

حَلُمَ

çekimi (biçim-I sahih, mastar حِلْم)

mastar الْمَصْدَر						حِلْم ḥilm
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						حَالِم‎ ḥālim
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	حَلُمْتُ‎ ḥalümtü	حَلُمْتَ‎ ḥalümte	حَلُمَ ḥalüme		حَلُمْتُمَا‎ ḥalümtümā	حَلُمَا‎ ḥalümā		حَلُمْنَا‎ ḥalümnā	حَلُمْتُمْ‎ ḥalümtüm	حَلُمُوا‎ ḥalümū
	dişil		حَلُمْتِ‎ ḥalümti	حَلُمَتْ‎ ḥalümet			حَلُمَتَا‎ ḥalümetā			حَلُمْتُنَّ‎ ḥalümtünne	حَلُمْنَ‎ ḥalümne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أَحْلُمُ‎ ʾaḥlümü	تَحْلُمُ‎ taḥlümü	يَحْلُمُ‎ yaḥlümü		تَحْلُمَانِ‎ taḥlümāni	يَحْلُمَانِ‎ yaḥlümāni		نَحْلُمُ‎ naḥlümü	تَحْلُمُونَ‎ taḥlümūne	يَحْلُمُونَ‎ yaḥlümūne
	dişil		تَحْلُمِينَ‎ taḥlümīne	تَحْلُمُ‎ taḥlümü			تَحْلُمَانِ‎ taḥlümāni			تَحْلُمْنَ‎ taḥlümne	يَحْلُمْنَ‎ yaḥlümne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أَحْلُمَ‎ ʾaḥlüme	تَحْلُمَ‎ taḥlüme	يَحْلُمَ‎ yaḥlüme		تَحْلُمَا‎ taḥlümā	يَحْلُمَا‎ yaḥlümā		نَحْلُمَ‎ naḥlüme	تَحْلُمُوا‎ taḥlümū	يَحْلُمُوا‎ yaḥlümū
	dişil		تَحْلُمِي‎ taḥlümī	تَحْلُمَ‎ taḥlüme			تَحْلُمَا‎ taḥlümā			تَحْلُمْنَ‎ taḥlümne	يَحْلُمْنَ‎ yaḥlümne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أَحْلُمْ‎ ʾaḥlüm	تَحْلُمْ‎ taḥlüm	يَحْلُمْ‎ yaḥlüm		تَحْلُمَا‎ taḥlümā	يَحْلُمَا‎ yaḥlümā		نَحْلُمْ‎ naḥlüm	تَحْلُمُوا‎ taḥlümū	يَحْلُمُوا‎ yaḥlümū
	dişil		تَحْلُمِي‎ taḥlümī	تَحْلُمْ‎ taḥlüm			تَحْلُمَا‎ taḥlümā			تَحْلُمْنَ‎ taḥlümne	يَحْلُمْنَ‎ yaḥlümne
emir الْأَمْر	eril		اُحْلُمْ‎ uḥlüm			اُحْلُمَا‎ uḥlümā				اُحْلُمُوا‎ uḥlümū
	dişil		اُحْلُمِي‎ uḥlümī							اُحْلُمْنَ‎ uḥlümne

Köken 4

حَلُمَ‎ (ḥalüme) eyleminin mastarı.

Ad

حِلْم (ḥilm) e (çoğul حُلُوم‎ (ḥulūm) veya أَحْلَام‎ (ʾaḥlām))

1. hoşgörü

Çekimleme

حِلْم (ḥilm) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	حِلْم ḥilm	الْحِلْم‎ el-ḥilm	حِلْم ḥilm
yalın	حِلْمٌ ḥilmün	الْحِلْمُ‎ el-ḥilmü	حِلْمُ ḥilmü
belirtme	حِلْمًا‎ ḥilmen	الْحِلْمَ‎ el-ḥilme	حِلْمَ ḥilme
tamlayan	حِلْمٍ ḥilmin	الْحِلْمِ‎ el-ḥilmi	حِلْمِ ḥilmi
ikil	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	حِلْمَيْن‎ ḥilmeyn	الْحِلْمَيْن‎ el-ḥilmeyn	حِلْمَيْ‎ ḥilmey
yalın	حِلْمَانِ‎ ḥilmāni	الْحِلْمَانِ‎ el-ḥilmāni	حِلْمَا‎ ḥilmā
belirtme	حِلْمَيْنِ‎ ḥilmeyni	الْحِلْمَيْنِ‎ el-ḥilmeyni	حِلْمَيْ‎ ḥilmey
tamlayan	حِلْمَيْنِ‎ ḥilmeyni	الْحِلْمَيْنِ‎ el-ḥilmeyni	حِلْمَيْ‎ ḥilmey
çoğul	basit cem'-i mükesser munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	حُلُوم‎‎; أَحْلَام‎ ḥulūm‎; ʾaḥlām	الْحُلُوم‎‎; الْأَحْلَام‎ el-ḥulūm‎; el-ʾaḥlām	حُلُوم‎‎; أَحْلَام‎ ḥulūm‎; ʾaḥlām
yalın	حُلُومٌ‎‎; أَحْلَامٌ‎ ḥulūmün‎; ʾaḥlāmün	الْحُلُومُ‎‎; الْأَحْلَامُ‎ el-ḥulūmü‎; el-ʾaḥlāmü	حُلُومُ‎‎; أَحْلَامُ‎ ḥulūmü‎; ʾaḥlāmü
belirtme	حُلُومًا‎‎; أَحْلَامًا‎ ḥulūmen‎; ʾaḥlāmen	الْحُلُومَ‎‎; الْأَحْلَامَ‎ el-ḥulūme‎; el-ʾaḥlāme	حُلُومَ‎‎; أَحْلَامَ‎ ḥulūme‎; ʾaḥlāme
tamlayan	حُلُومٍ‎‎; أَحْلَامٍ‎ ḥulūmin‎; ʾaḥlāmin	الْحُلُومِ‎‎; الْأَحْلَامِ‎ el-ḥulūmi‎; el-ʾaḥlāmi	حُلُومِ‎‎; أَحْلَامِ‎ ḥulūmi‎; ʾaḥlāmi

Köken 5

Ad

حُلُم (ḥulüm) e

1. ergenlik

Çekimleme

حُلُم (ḥulüm) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	حُلُم ḥulüm	الْحُلُم‎ el-ḥulüm	حُلُم ḥulüm
yalın	حُلُمٌ ḥulümün	الْحُلُمُ‎ el-ḥulümü	حُلُمُ ḥulümü
belirtme	حُلُمًا‎ ḥulümen	الْحُلُمَ‎ el-ḥulüme	حُلُمَ ḥulüme
tamlayan	حُلُمٍ ḥulümin	الْحُلُمِ‎ el-ḥulümi	حُلُمِ ḥulümi

Osmanlı Türkçesi

Köken 1

Arapça حِلْم‎ (ḥilm).

Ad

حلم (hilm)

1. hoşgörü

Çekimleme

حلم‎ (hilm) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	حلم‎ hilm	حلملر‎ hilmler
belirtme	حلمی‎ hilmi	حلملری‎ hilmleri
yönelme	حلمه‎ hilme	حلملره‎ hilmlere
bulunma	حلمده‎ hilmde	حلملرده‎ hilmlerde
ayrılma	حلمدن‎ hilmden	حلملردن‎ hilmlerden
tamlayan	حلمڭ‎ hilmin	حلملرڭ‎ hilmlerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	حلمم‎ hilmim	حلملرم‎ hilmlerim
2. tekil (senin)	حلمڭ‎ hilmin	حلملرڭ‎ hilmlerin
3. tekil (onun)	حلمی‎ hilmi	حلملری‎ hilmleri
1. çoğul (bizim)	حلممز‎ hilmimiz	حلملرمز‎ hilmlerimiz
2. çoğul (sizin)	حلمڭز‎ hilminiz	حلملرڭز‎ hilmleriniz
3. çoğul (onların)	حلمی‎ hilmi حلملری‎ hilmleri

Karşıt anlamlılar

• حدت‎ (hiddet)
• غضب‎ (gazab)

Köken 2

Arapça حُلْم‎ (ḥulm).

Ad

حلم (hulm)

1. rüya

Çekimleme

حلم‎ (hulm) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	حلم‎ hulm	حلملر‎ hulmlar
belirtme	حلمی‎ hulmu	حلملری‎ hulmları
yönelme	حلمه‎ hulma	حلملره‎ hulmlara
bulunma	حلمده‎ hulmda	حلملرده‎ hulmlarda
ayrılma	حلمدن‎ hulmdan	حلملردن‎ hulmlardan
tamlayan	حلمڭ‎ hulmun	حلملرڭ‎ hulmların
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	حلمم‎ hulmum	حلملرم‎ hulmlarım
2. tekil (senin)	حلمڭ‎ hulmun	حلملرڭ‎ hulmların
3. tekil (onun)	حلمی‎ hulmu	حلملری‎ hulmları
1. çoğul (bizim)	حلممز‎ hulmumuz	حلملرمز‎ hulmlarımız
2. çoğul (sizin)	حلمڭز‎ hulmunuz	حلملرڭز‎ hulmlarınız
3. çoğul (onların)	حلمی‎ hulmu حلملری‎ hulmları

Eş anlamlılar

• رؤیا‎ (ru'yâ)
• دوش‎ (düş)

Osmanlı Türkçesi

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Osmanlı Türkçesi alfabesinde yazılmamıştır.
• Bu söz(cük) varlığını ispatlayacak hiçbir kaynak içermemekte, lütfen kaynak eklenmesinde yardımcı olun.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Ad

حلم (hilm)

1. yumuşaklık

Söyleniş

• Heceleme: hilm

Yazılışlar

حلم‎

Köken

Arapça حِلْمْ‎ (ḥilm) (Hilm)