حاشا

Arapça

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ħaː.ʃaː/

Köken 1

ح ش و‎ (ḥ-ş-v).

Edat

حَاشَا (ḥāşā)

1. dışında, hariç

Çekimleme

    Çekimlemiş biçimler

asıl biçim					حَاشَا (1)
kişi adılları- biçimler dâhil	tekil		ikil	çoğul
	eril	dişil	genel	eril	dişil
birinci kişi	حَاشَاِي‎ (1ī)			حَاشَانَا‎ (1nā)
ikinci kişi	حَاشَاكَ‎ (1ke)	حَاشَاكِ‎ (1ki)	حَاشَاكُمَا‎ (1kümā)	حَاشَاكُمْ‎ (1küm)	حَاشَاكُنَّ‎ (1künne)
üçüncü kişi	حَاشَاهُ‎ (1hü)	حَاشَاهَا‎ (1hā)	حَاشَاهُمَا‎ (1hümā)	حَاشَاهُمْ‎ (1hüm)	حَاشَاهُنَّ‎ (1hünne)

Köken 2

Aramice חָשָׁא‎ sözcüğünden nakledildi / חָאשָׁא‎ / ܚܫܐ‎ / ܚܐܫܐ‎ (ḥāšā), o da Akadça 𒄩𒋗𒌑 sözcüğünden.

Ad

حَاشَا (ḥāşā) d

1. (eskimiş) kekik

Çekimleme

حَاشَا (ḥāşā) ad çekimi

tekil	tekil invariable
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	حَاشَا ḥāşā	الْحَاشَا‎ el-ḥāşā	حَاشَا ḥāşā
yalın	حَاشَا ḥāşā	الْحَاشَا‎ el-ḥāşā	حَاشَا ḥāşā
belirtme	حَاشَا ḥāşā	الْحَاشَا‎ el-ḥāşā	حَاشَا ḥāşā
tamlayan	حَاشَا ḥāşā	الْحَاشَا‎ el-ḥāşā	حَاشَا ḥāşā

Deyimler

• حَاشَا وَكَلَّا‎ (ḥāşā vekellā)

Türevleri

• Farsça: حاشا‎
  • Urduca: حاشا‎
• Osmanlı Türkçesi: حاشا‎

Kaynaklar

• Levey, Martin (1973). Early Arabic Pharmacology. An Introduction Based on Ancient and Medieval Sources, 65.

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça حَاشَا‎ (ḥāşā).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈhaː.ʃaː/

Ad

حاشا (hâşâ)

1. hâşâ, uzak dursun

Çekimleme

حاشا‎ (hâşâ) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	حاشا‎ hâşâ	حاشالر‎ hâşâlar
belirtme	حاشایی‎ hâşâyı	حاشالری‎ hâşâları
yönelme	حاشایه‎ hâşâya	حاشالره‎ hâşâlara
bulunma	حاشاده‎ hâşâda	حاشالرده‎ hâşâlarda
ayrılma	حاشادن‎ hâşâdan	حاشالردن‎ hâşâlardan
tamlayan	حاشانڭ‎ hâşânın	حاشالرڭ‎ hâşâların
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	حاشام‎ hâşâm	حاشالرم‎ hâşâlarım
2. tekil (senin)	حاشاڭ‎ hâşân	حاشالرڭ‎ hâşâların
3. tekil (onun)	حاشاسی‎ hâşâsı	حاشالری‎ hâşâları
1. çoğul (bizim)	حاشامز‎ hâşâmız	حاشالرمز‎ hâşâlarımız
2. çoğul (sizin)	حاشاڭز‎ hâşânız	حاشالرڭز‎ hâşâlarınız
3. çoğul (onların)	حاشاسی‎ hâşâsı حاشالری‎ hâşâları

Deyimler

• حاشا وكلا‎

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "حاشا" maddesi