ثياب

Arapça

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /θi.jaːb/

Ad

ثِيَاب (s̱iyāb) e ç

1. ثَوْب‎ (s̱evb) sözcüğünün çoğul çekimi

   M.S. 609–632, Kur'an, 24:60
   وَٱلۡقَوَٰعِدُ مِنَ ٱلنِّسَآءِ ٱلَّٰتِي لَا يَرۡجُونَ نِكَاحٗا فَلَيۡسَ عَلَيۡهِنَّ جُنَاحٌ أَن يَضَعۡنَ ثِيَابَهُنَّ غَيۡرَ مُتَبَرِّجَٰتِۭ بِزِينَةٖۖ وَأَن يَسۡتَعۡفِفۡنَ خَيۡرٞ لَّهُنَّۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٞ – Bir nikah ümidi kalmayan, çocuktan kesilmiş yaşlı kadınların ise, zinetlerini göstermeksizin dış elbiselerini çıkarmalarında kendilerine bir vebâl yoktur. Yine de iffetli olmaları kendileri için daha hayırlıdır. Allah İşitendir, Bilendir.

Türetilmiş kavramlar

• ثِيَابَهُم‎ (s̱iyābehüm) ،ثِيَابَكُم‎ (s̱iyābeküm) ،ثِيَابَكِ‎ (s̱iyābeki) ،ثِيَابَكَ‎ (s̱iyābeke) ،ثِيَابَا‎ (s̱iyābā)

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça ثِيَاب‎ (s̱iyāb)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /si.jaːb/

Ad

ثياب (siyâb)

1. ثوب‎ sözcüğünün çoğul çekimi (elbiseler, giysiler)