بوگو

Osmanlı Türkçesi

Köken

Eski Türkçe

Ad

بوگو (büğü)

1. büyü, sihir

Eş anlamlılar

• سحر‎ (sihr)
• افسون‎ (efsûn)

Türetilmiş kavramlar

• بوگوجی‎ (büğücü, “büyücü”)
• بوگولی‎ (büğülü, “büyülü”)