اخلاف
Osmanlı Türkçesi[değiştir]
Köken[değiştir]
Arapça خَلَف (ḫalef) sözcüğünün çoğulu olan أَخْلَاف (ʾaḫlāf) sözcüğünden alıntıdır.
Ad[değiştir]
اخلاف (ahlâf)
Çekimleme[değiştir]
اخلاف (ahlâf) adının çekimi
| tekil | çoğul | |
|---|---|---|
| yalın | اخلاف ahlâf |
اخلافلر ahlâflar |
| belirtme | اخلافی ahlâfı |
اخلافلری ahlâfları |
| yönelme | اخلافه ahlâfa |
اخلافلره ahlâflara |
| bulunma | اخلافده ahlâfta |
اخلافلرده ahlâflarda |
| ayrılma | اخلافدن ahlâftan |
اخلافلردن ahlâflardan |
| tamlayan | اخلافڭ ahlâfın |
اخلافلرڭ ahlâfların |
| iyelik | ||
| tekil | çoğul | |
| 1. tekil (benim) | اخلافم ahlâfım |
اخلافلرم ahlâflarım |
| 2. tekil (senin) | اخلافڭ ahlâfın |
اخلافلرڭ ahlâfların |
| 3. tekil (onun) | اخلافی ahlâfı |
اخلافلری ahlâfları |
| 1. çoğul (bizim) | اخلافمز ahlâfımız |
اخلافلرمز ahlâflarımız |
| 2. çoğul (sizin) | اخلافڭز ahlâfınız |
اخلافلرڭز ahlâflarınız |
| 3. çoğul (onların) | اخلافی ahlâfı اخلافلری ahlâfları | |