خلف

Ayrıca bakınız: خلق

Arapça

Köken 1

خ ل ف‎ (ḫ-l-f) kökünden türemiştir.

Eylem

خَلَفَ (ḫalefe) I, geniş zaman يَخْلُفُ‎‎ (yaḫlüfü)

1. yerini almak

Çekimleme

خَلَفَ

çekimi (biçim-I sahih, mastar خِلَافَة)

mastar الْمَصْدَر						خِلَافَة‎ ḫilāfe
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						خَالِف‎ ḫālif
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مَخْلُوف‎ maḫlūf
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	خَلَفْتُ‎ ḫaleftü	خَلَفْتَ‎ ḫalefte	خَلَفَ ḫalefe		خَلَفْتُمَا‎ ḫaleftümā	خَلَفَا‎ ḫalefā		خَلَفْنَا‎ ḫalefnā	خَلَفْتُمْ‎ ḫaleftüm	خَلَفُوا‎ ḫalefū
	dişil		خَلَفْتِ‎ ḫalefti	خَلَفَتْ‎ ḫalefet			خَلَفَتَا‎ ḫalefetā			خَلَفْتُنَّ‎ ḫaleftünne	خَلَفْنَ‎ ḫalefne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أَخْلُفُ‎ ʾaḫlüfü	تَخْلُفُ‎ taḫlüfü	يَخْلُفُ‎ yaḫlüfü		تَخْلُفَانِ‎ taḫlüfāni	يَخْلُفَانِ‎ yaḫlüfāni		نَخْلُفُ‎ naḫlüfü	تَخْلُفُونَ‎ taḫlüfūne	يَخْلُفُونَ‎ yaḫlüfūne
	dişil		تَخْلُفِينَ‎ taḫlüfīne	تَخْلُفُ‎ taḫlüfü			تَخْلُفَانِ‎ taḫlüfāni			تَخْلُفْنَ‎ taḫlüfne	يَخْلُفْنَ‎ yaḫlüfne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أَخْلُفَ‎ ʾaḫlüfe	تَخْلُفَ‎ taḫlüfe	يَخْلُفَ‎ yaḫlüfe		تَخْلُفَا‎ taḫlüfā	يَخْلُفَا‎ yaḫlüfā		نَخْلُفَ‎ naḫlüfe	تَخْلُفُوا‎ taḫlüfū	يَخْلُفُوا‎ yaḫlüfū
	dişil		تَخْلُفِي‎ taḫlüfī	تَخْلُفَ‎ taḫlüfe			تَخْلُفَا‎ taḫlüfā			تَخْلُفْنَ‎ taḫlüfne	يَخْلُفْنَ‎ yaḫlüfne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أَخْلُفْ‎ ʾaḫlüf	تَخْلُفْ‎ taḫlüf	يَخْلُفْ‎ yaḫlüf		تَخْلُفَا‎ taḫlüfā	يَخْلُفَا‎ yaḫlüfā		نَخْلُفْ‎ naḫlüf	تَخْلُفُوا‎ taḫlüfū	يَخْلُفُوا‎ yaḫlüfū
	dişil		تَخْلُفِي‎ taḫlüfī	تَخْلُفْ‎ taḫlüf			تَخْلُفَا‎ taḫlüfā			تَخْلُفْنَ‎ taḫlüfne	يَخْلُفْنَ‎ yaḫlüfne
emir الْأَمْر	eril		اُخْلُفْ‎ uḫlüf			اُخْلُفَا‎ uḫlüfā				اُخْلُفُوا‎ uḫlüfū
	dişil		اُخْلُفِي‎ uḫlüfī							اُخْلُفْنَ‎ uḫlüfne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	خُلِفْتُ‎ ḫuliftü	خُلِفْتَ‎ ḫulifte	خُلِفَ ḫulife		خُلِفْتُمَا‎ ḫuliftümā	خُلِفَا‎ ḫulifā		خُلِفْنَا‎ ḫulifnā	خُلِفْتُمْ‎ ḫuliftüm	خُلِفُوا‎ ḫulifū
	dişil		خُلِفْتِ‎ ḫulifti	خُلِفَتْ‎ ḫulifet			خُلِفَتَا‎ ḫulifetā			خُلِفْتُنَّ‎ ḫuliftünne	خُلِفْنَ‎ ḫulifne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُخْلَفُ‎ ʾuḫlefü	تُخْلَفُ‎ tuḫlefü	يُخْلَفُ‎ yuḫlefü		تُخْلَفَانِ‎ tuḫlefāni	يُخْلَفَانِ‎ yuḫlefāni		نُخْلَفُ‎ nuḫlefü	تُخْلَفُونَ‎ tuḫlefūne	يُخْلَفُونَ‎ yuḫlefūne
	dişil		تُخْلَفِينَ‎ tuḫlefīne	تُخْلَفُ‎ tuḫlefü			تُخْلَفَانِ‎ tuḫlefāni			تُخْلَفْنَ‎ tuḫlefne	يُخْلَفْنَ‎ yuḫlefne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُخْلَفَ‎ ʾuḫlefe	تُخْلَفَ‎ tuḫlefe	يُخْلَفَ‎ yuḫlefe		تُخْلَفَا‎ tuḫlefā	يُخْلَفَا‎ yuḫlefā		نُخْلَفَ‎ nuḫlefe	تُخْلَفُوا‎ tuḫlefū	يُخْلَفُوا‎ yuḫlefū
	dişil		تُخْلَفِي‎ tuḫlefī	تُخْلَفَ‎ tuḫlefe			تُخْلَفَا‎ tuḫlefā			تُخْلَفْنَ‎ tuḫlefne	يُخْلَفْنَ‎ yuḫlefne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُخْلَفْ‎ ʾuḫlef	تُخْلَفْ‎ tuḫlef	يُخْلَفْ‎ yuḫlef		تُخْلَفَا‎ tuḫlefā	يُخْلَفَا‎ yuḫlefā		نُخْلَفْ‎ nuḫlef	تُخْلَفُوا‎ tuḫlefū	يُخْلَفُوا‎ yuḫlefū
	dişil		تُخْلَفِي‎ tuḫlefī	تُخْلَفْ‎ tuḫlef			تُخْلَفَا‎ tuḫlefā			تُخْلَفْنَ‎ tuḫlefne	يُخْلَفْنَ‎ yuḫlefne

Türetilmiş kavramlar

• خَلِيفَة‎ (ḫalīfe)

İlgeç

خَلْفَ (ḫalfe)

1. arkada, arkasında

Çekimleme

    Çekimlemiş biçimler

asıl biçim					خَلْفَ (ḫalfe)
kişi adılları- biçimler dâhil	tekil		ikil	çoğul
	eril	dişil	genel	eril	dişil
birinci kişi	خَلْفِي‎ (ḫalfī)			خَلْفَنَا‎ (ḫalfenā)
ikinci kişi	خَلْفَكَ‎ (ḫalfeke)	خَلْفَكِ‎ (ḫalfeki)	خَلْفَكُمَا‎ (ḫalfekümā)	خَلْفَكُمْ‎ (ḫalfeküm)	خَلْفَكُنَّ‎ (ḫalfekünne)
üçüncü kişi	خَلْفَهُ‎ (ḫalfehü)	خَلْفَهَا‎ (ḫalfehā)	خَلْفَهُمَا‎ (ḫalfehümā)	خَلْفَهُمْ‎ (ḫalfehüm)	خَلْفَهُنَّ‎ (ḫalfehünne)

Köken 2

Söyleniş

• Ses

  (dosya)

Ad

خَلَف (ḫalef) e (çoğul أَخْلَاف‎ (ʾaḫlāf))

1. halef

Çekimleme

خَلَف (ḫalef) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	خَلَف ḫalef	الْخَلَف‎ el-ḫalef	خَلَف ḫalef
yalın	خَلَفٌ ḫalefün	الْخَلَفُ‎ el-ḫalefü	خَلَفُ ḫalefü
belirtme	خَلَفًا‎ ḫalefen	الْخَلَفَ‎ el-ḫalefe	خَلَفَ ḫalefe
tamlayan	خَلَفٍ ḫalefin	الْخَلَفِ‎ el-ḫalefi	خَلَفِ ḫalefi
ikil	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	خَلَفَيْن‎ ḫalefeyn	الْخَلَفَيْن‎ el-ḫalefeyn	خَلَفَيْ‎ ḫalefey
yalın	خَلَفَانِ‎ ḫalefāni	الْخَلَفَانِ‎ el-ḫalefāni	خَلَفَا‎ ḫalefā
belirtme	خَلَفَيْنِ‎ ḫalefeyni	الْخَلَفَيْنِ‎ el-ḫalefeyni	خَلَفَيْ‎ ḫalefey
tamlayan	خَلَفَيْنِ‎ ḫalefeyni	الْخَلَفَيْنِ‎ el-ḫalefeyni	خَلَفَيْ‎ ḫalefey
çoğul	basit cem'-i mükesser munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	أَخْلَاف‎ ʾaḫlāf	الْأَخْلَاف‎ el-ʾaḫlāf	أَخْلَاف‎ ʾaḫlāf
yalın	أَخْلَافٌ‎ ʾaḫlāfün	الْأَخْلَافُ‎ el-ʾaḫlāfü	أَخْلَافُ‎ ʾaḫlāfü
belirtme	أَخْلَافًا‎ ʾaḫlāfen	الْأَخْلَافَ‎ el-ʾaḫlāfe	أَخْلَافَ‎ ʾaḫlāfe
tamlayan	أَخْلَافٍ‎ ʾaḫlāfin	الْأَخْلَافِ‎ el-ʾaḫlāfi	أَخْلَافِ‎ ʾaḫlāfi

Uğradığı değişimler

• Osmanlı Türkçesi: خلف‎ (halef)
  • → Türkçe: halef

Osmanlı Türkçesi

Köken 1

Arapça خَلَف‎ (ḫalef).

Ad

خلف (halef)

1. halef
2. nesil, zürriyet

Çekimleme

خلف‎ (halef) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	خلف‎ halef	خلفلر‎ halefler
belirtme	خلفی‎ halefi	خلفلری‎ halefleri
yönelme	خلفه‎ halefe	خلفلره‎ haleflere
bulunma	خلفده‎ halefte	خلفلرده‎ haleflerde
ayrılma	خلفدن‎ haleften	خلفلردن‎ haleflerden
tamlayan	خلفڭ‎ halefin	خلفلرڭ‎ haleflerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	خلفم‎ halefim	خلفلرم‎ haleflerim
2. tekil (senin)	خلفڭ‎ halefin	خلفلرڭ‎ haleflerin
3. tekil (onun)	خلفی‎ halefi	خلفلری‎ halefleri
1. çoğul (bizim)	خلفمز‎ halefimiz	خلفلرمز‎ haleflerimiz
2. çoğul (sizin)	خلفڭز‎ halefiniz	خلفلرڭز‎ halefleriniz
3. çoğul (onların)	خلفی‎ halefi خلفلری‎ halefleri

Karşıt anlamlılar

• سلف‎ (selef)

Uğradığı değişimler

• Türkçe: halef

Köken 2

Arapça خُلْف‎ (ḫulf).

Ad

خلف (hulf)

1. hulf

Çekimleme

خلف‎ (hulf) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	خلف‎ hulf	خلفلر‎ hulflar
belirtme	خلفی‎ hulfu	خلفلری‎ hulfları
yönelme	خلفه‎ hulfa	خلفلره‎ hulflara
bulunma	خلفده‎ hulfta	خلفلرده‎ hulflarda
ayrılma	خلفدن‎ hulftan	خلفلردن‎ hulflardan
tamlayan	خلفڭ‎ hulfun	خلفلرڭ‎ hulfların
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	خلفم‎ hulfum	خلفلرم‎ hulflarım
2. tekil (senin)	خلفڭ‎ hulfun	خلفلرڭ‎ hulfların
3. tekil (onun)	خلفی‎ hulfu	خلفلری‎ hulfları
1. çoğul (bizim)	خلفمز‎ hulfumuz	خلفلرمز‎ hulflarımız
2. çoğul (sizin)	خلفڭز‎ hulfunuz	خلفلرڭز‎ hulflarınız
3. çoğul (onların)	خلفی‎ hulfu خلفلری‎ hulfları

Uğradığı değişimler

• Türkçe: hulf