ابل

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça إِبِل‎ (ʾibil) sözcüğünden.

Ad

ابل (ibil)

1. (devegiller) deve

Çekimleme

ابل‎ (ibil) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	ابل‎ ibil	ابللر‎ ibiller
belirtme	ابلی‎ ibili	ابللری‎ ibilleri
yönelme	ابله‎ ibile	ابللره‎ ibillere
bulunma	ابلده‎ ibilde	ابللرده‎ ibillerde
ayrılma	ابلدن‎ ibilden	ابللردن‎ ibillerden
tamlayan	ابلڭ‎ ibilin	ابللرڭ‎ ibillerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	ابلم‎ ibilim	ابللرم‎ ibillerim
2. tekil (senin)	ابلڭ‎ ibilin	ابللرڭ‎ ibillerin
3. tekil (onun)	ابلی‎ ibili	ابللری‎ ibilleri
1. çoğul (bizim)	ابلمز‎ ibilimiz	ابللرمز‎ ibillerimiz
2. çoğul (sizin)	ابلڭز‎ ibiliniz	ابللرڭز‎ ibilleriniz
3. çoğul (onların)	ابلی‎ ibili ابللری‎ ibilleri

Eş anlamlılar

• دوه‎ (deve)
• جمل‎ (cemel)