آکل
Osmanlı Türkçesi[değiştir]
Köken[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
آکل (âkil)
Çekimleme[değiştir]
آکل (âkil) adının çekimi
| tekil | çoğul | |
|---|---|---|
| yalın | آکل âkil |
آکللر âkiller |
| belirtme | آکلی âkili |
آکللری âkilleri |
| yönelme | آکله âkile |
آکللره âkillere |
| bulunma | آکلده âkilde |
آکللرده âkillerde |
| ayrılma | آکلدن âkilden |
آکللردن âkillerden |
| tamlayan | آکلڭ âkilin |
آکللرڭ âkillerin |
| iyelik | ||
| tekil | çoğul | |
| 1. tekil (benim) | آکلم âkilim |
آکللرم âkillerim |
| 2. tekil (senin) | آکلڭ âkilin |
آکللرڭ âkillerin |
| 3. tekil (onun) | آکلی âkili |
آکللری âkilleri |
| 1. çoğul (bizim) | آکلمز âkilimiz |
آکللرمز âkillerimiz |
| 2. çoğul (sizin) | آکلڭز âkiliniz |
آکللرڭز âkilleriniz |
| 3. çoğul (onların) | آکلی âkili آکللری âkilleri | |