να

Ayrıca bakınız: ΝΑ

Yunanca

Köken 1

Bizans Yunancası να (na) sözcüğünden, Eski Yunanca ἵνα (hína) sözcüğünden.

Edat

να (na)

1. çekimli eylemlerden (bitimsiz veya şimdiki zaman çekimleri) önce gelerek cümleye dilek kipi anlamı katar; istekleri, emirleri veya varsayımsal durumları belirtmek gibi görevlere sahip olur:

   Μπορώ να έχω... — ... alabilir miyim?

   Θέλω να φύγω. — Ayrılmak istiyorum.

   Να μείνω ή να φύγω; — Kalmalı mıyım yoksa ayrılmalı mıyım?

   Δε θέλω να τον βλέπω. — Onu görmek istemiyorum.

   Να προσέχεις τον εαυτό σου. — Kendine iyi bak.

   Να είχαμε πέντε λεπτά ακόμα. — Beş dakikamız daha olsaydı ne güzel olurdu.

2. şimdiki zamanda; nötr belirli tanımlıktan sonra, 2. tekil şahıstan önce kullanılarak ifadeyi isimleştirir:

   Το να διαβάζεις είναι σηματικό για τους ανθρώπους. — Okumak insanlar için önemlidir.

İlgili sözcükler

• θα (tha)
• ας (as)

Köken 2

Bizans Yunancası να (na) sözcüğünden, Eski Yunanca ἤν (ḗn) sözcüğünden.

Ünlem

να (na)

1. bir şeyi göstermek, bir şeye dikkat çekmek için kullanılır: işte, orada vb.

   Να τα προβλήματά μου. — İşte benim problemlerim.

   Να ’τος! — İşte o!

2. mountza ile kullanıldığında memnuniyetsizlik veya öfke belirtir:

   Να! Παρ’ τα!

3. (kaba konuşma) beden diliyle cinsel bölgeye işaret ederek kullanıldığında "umrumda değil / sikimde değil" anlamı verir:

   Κι εμένα, να! — Kendi adıma konuşursam sikimde değil!

Eş anlamlılar

• (işte): ιδού (idoú), ορίστε (oríste)