εαυτός

Yunanca

Köken

Bizans Yunancası ἑαυτός (heautós) sözcüğünden devralındı, Eski Yunanca ἑαυτοῦ (heautoû) sözcüğünden devralındı.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /e.afˈtos/
• Heceleme: ε‧αυ‧τός

Adıl

εαυτός (eaftós)

1. (bir sahiplik adılını takip eder) kendim, kendin, kendisi, kendimiz, kendiniz, kendileri

   Πρόσεχε τον εαυτό σου! — Kendine iyi bak!

   Αυτή ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό της. — O, sadece kendisini umursar.

   Να μην τους λυπάσαι· μόνο τους εαυτούς τους βλάπτουν. — Onlara acıma: onlar sadece kendilerine zarar veriyor.

Çekimleme

εαυτός adılının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	εαυτός	εαυτοί
tamlayan	εαυτού	εαυτών
belirtme	εαυτό	εαυτούς
seslenme	εαυτέ	εαυτοί