αυθαιρετώ

Yunanca

Köken

αυθαίρετ(ος) (afthaíret(os)) + -ώ (-ó)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /af.θe.reˈto/
• Heceleme: αυ‧θαι‧ρε‧τώ

Eylem

αυθαιρετώ (afthairetó) (geçmiş zaman αυθαιρέτησα, edilgen αυθαιρετούμαι)

1. keyfî davranmak
2. yetkisiz davranmak