öp
Türkçe
[düzenle]Eylem
[düzenle]öp
- öpmek (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumlu çekimi
Söyleniş
[düzenle]- Heceleme: öp
Karşıt anlamlılar
[düzenle]Çağatayca
[düzenle]Ad
[düzenle]Kaynakça
[düzenle]- KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.