önlerinden

Türkçe

Köken

önler + -inden

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /øn.ɫe.ɫin.ˈden/
• Heceleme: ön‧le‧rin‧den

Ad

önlerinden

1. ön (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. ikinci tekil şahıs ayrılma çoğul
   2. üçüncü tekil şahıs ayrılma çoğul
   3. üçüncü çoğul şahıs ayrılma çoğul