sofra

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

(birlikte yemek yiyenler): Sultan Cem'in Rodos'ta kurdurduğu sofra

Köken[değiştir]

Arapça سُفْرَة(süfra)

Söyleniş[değiştir]

[değiştir]

sofra (belirtme hâli sofrayı, çoğulu sofralar) , sahiplik şekli sofra -sı

  1. birlikte yemek yiyenlerin tamamı
    Bizim sofra çok şendir.
  2. genellikle tekerlek şeklinde, üzerinde yemek de yenebilen ayaklı hamur tahtası
    • Bir gün sofra masasının altına saklanmıştım da beni bir türlü bulamamıştın. — Y. K. Karaosmanoğlu
  3. halı göbeğinde daire şeklindeki çiçekli kısım
    Sofrası tam ortada olmayan falsolu halıyı ucuza alabilmiştik.
  4. (mutfak eşyaları) masa, sini v.s. şeylerin, yemek yemek üzere hazırlanmış hâli
    • Yemek vakti gelmiş, misafirler sofraya oturmuşlardı. — R. N. Güntekin
  5. anüs
    Çocuğun sofrası dışarı fırlamış.

Çekimleme[değiştir]

Alt kavramlar[değiştir]

birlikte yemek yenilen yer/yiyenler

Atasözleri[değiştir]

Kelime birliktelikleri[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Gagavuzca[değiştir]

Köken[değiştir]

Arapça سُفْرَة(süfra)

Söyleniş[değiştir]

Heceleme: sof‧ra

[değiştir]

sofra

  1. sofra

Kaynakça[değiştir]

  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Kırım Tatarcası[değiştir]

Köken[değiştir]

Arapça سُفْرَة(süfra)

Söyleniş[değiştir]

Heceleme: sof‧ra

[değiştir]

sofra

  1. sofra