secde

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Osmanlı Türkçesi سجده‎, o da Arapça سَجْدَة(secde).

Söyleniş[değiştir]

[değiştir]

secde (belirtme hâli secdeyi, çoğulu secdeler) secde -si

  1. (İslâm) genellikle namaz kılarken alnı, el ayalarını, dizleri ve ayak parmaklarını yere getirerek alınan durum

Çekimleme[değiştir]

Üst kavramlar[değiştir]

Alt kavramlar[değiştir]

Sözcük birliktelikleri[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Türkmence[değiştir]

Köken[değiştir]

Arapça سَجْدَة(secde)

[değiştir]

secde

  1. baş eğme, bağlı olma

Kaynakça[değiştir]

  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.