sap

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: SAP

Türkçe[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

Yazılışlar[değiştir]

صپ

[değiştir]

sap (belirtme hâli sabı, çoğulu saplar) -bı

  1. (bitki anatomisi) bitkinin dal, yaprak, çiçek gibi bölümlerini taşıyan, ağaçlarda odunlaşarak gövde durumunu alan bölüm
  2. (bitki anatomisi) çiçek veya meyveyi dala bağlayan ince bölüm, sak
    Armudun sapı. Gülün dikenli sapı.
  3. bir aracı tutmaya yarayan bölüm
    Bir küçük çekmeceden sapı fil dişi bir revolver çıkarmıştı. - S. F. Abasıyanık
  4. iplik, tire, ibrişim vb. şeylerde iğneye geçirilen bir dikişlik iplik
    Bir sap tire. İki sap ibrişim.
  5. kabza
  6. demet durumundaki ekinler
  7. erkek
  8. (argo) sevgilisi olmayan, kimseyle çıkmayan, yalnız kişi

Deyimler[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Üst kavramlar[değiştir]

bitki
iplik
ekin
erkek
kişi

Kaynakça[değiştir]

Atasözleri[değiştir]

Eylem[değiştir]

sap

  1. sapmak (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumlu çekimi

Söyleniş[değiştir]

Yazılışlar[değiştir]

صپ

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: sap

Karşıt anlamlılar[değiştir]

  1. sapma

Çağatayca[değiştir]

Köken[değiştir]

Eski Türkçe sap

[değiştir]

  1. iplik, rişte, tar
  2. deste, kulak, sap
  3. sap

Gagavuzca[değiştir]

[değiştir]

sap

  1. sap

Kaynakça[değiştir]

  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Karaçay Balkarca[değiştir]

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

[değiştir]

  1. tahıl ölçmeye yarayan kap

Tatarca[değiştir]

[değiştir]

sap

  1. kabza
  2. kol, kulp, tutamak, tutamaç
  3. sap

Türkmence[değiştir]

[değiştir]

sap

  1. sap
  2. saf, sıra

Kaynakça[değiştir]

  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.