münhasır
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi منحصر, Arapça مُنْحَصِرْ (münḥaṣir).
Söyleniş[değiştir]
Ön ad[değiştir]
münhasır (karşılaştırma daha münhasır, üstünlük en münhasır)
- (eskimekte): Bir kimse veya bir şey için ayrılmış
- Onu yalnız ince hastalığa münhasır zanneder, başka hastalıklara aldırmadığı hâlde veremliden son derece çekinirdi. - Reşat Nuri Güntekin
- (eskimekte): sınırlanmış, tahdit edilmiş
- Harp yalnız Avrupa'ya münhasır kalmadı.
Eş anlamlılar[değiştir]
- (Bir kimse veya bir şey için ayrılmış): mahsus
Kelime birliktelikleri[değiştir]
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
münhasır
|
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "münhasır" maddesi