münhasıran
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi منحصرا, Arapça مُنْحَصِرَا (münḥaṣirā) (münhasır + -an).
Söyleniş[değiştir]
Belirteç[değiştir]
münhasıran
- (eskimiş): bilhassa, özellikle, yalnız
- Hatıratım yalnız benim değil biraz da tarihin, münhasıran tarihindir. - Necip Fazıl Kısakürek
Çeviriler[değiştir]
münhasıran
|
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "münhasıran" maddesi