dip

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: DIP

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Eski Türkçe tüb Ana Türkçe *tüp

[değiştir]

dip (belirtme hâli dibi, çoğulu dipler) -bi

  1. oyuk veya çukur bir şeyin en alt bölümü
    Denizin dibinde oltanın ucu, etrafında izmaritler oynaşıyor. - A. Ümit
  2. taban
    Tencerenin dibi.
  3. dikili duran bir şeyin yerle birleştiği nokta ve çevresi veya bir şeyin yanı başı
    Erkeklerin hepsi duvar dibindeydiler şimdi. - A. Kulin
  4. kapalı yerin kapıya göre en uzak bölümü
    Karagöz perdesinin karşısına dizilmiş koltuklardan en diptekine oturdu. - A. İlhan
  5. arka, kıç
    Hepsi de tavuğun dibinden sabah sabah çıkmış, taptazedir. - E. E. Talu

Çekimleme[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Gagavuzca[değiştir]

[değiştir]

dip

  1. dip

Tatarca[değiştir]

Belirteç[değiştir]

dip

  1. diye

Kaynakça[değiştir]

  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki