denge
Türkçe[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
denge (belirtme hâli dengeyi, çoğulu dengeler) , sahiplik şekli denge -si
- bir cismin veya insanın devrilmeden durma hâli
- hissî ve zihnî uyum
- Rûhî dengesi bozulmuştu.
- (ekonomi) ekonomik hayatın uyumlu düzeni
- (fizik) birbirini ortadan kaldıran güçlerin sonucu olan durma hâli
- (politika) siyasî güçlerin, yetkilerin birbirini sınırlayacak biçimde dağıtılması
- Dünya'daki bütün dengeler değişti. Artık ne Sovyetler var, ne komünizm tehlikesi. — A. Ümit
Çekimleme[değiştir]
denge adının çekimi
Eş anlamlılar[değiştir]
Alt kavramlar[değiştir]
denge
Deyimler[değiştir]
Kelime birliktelikleri[değiştir]
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
denge
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "denge" maddesi
Lazca[değiştir]
Ad[değiştir]
denge