anayasa

Türkçe

Köken

ana + yasa

Söyleniş

IPA^(anahtar): aˈlaɾjas, (çoğulu) aˈlaɾjasˈlaɾ

Heceleme: a‧na‧ya‧sa

Ad

anayasa (belirtme hâli anayasayı, çoğulu anayasalar) -sı

1. (hukuk) bir devletin yönetim biçimini belirten, yasama, yürütme, yargılama güçlerinin nasıl kullanılacağını gösteren, yurttaşların kamu haklarını bildiren temel yasa, kanunuesasi
2. (mecaz) temel, esas

   Prensesin bu memlekete getirip yaydığı Zekeriya sofrasının anayasası budur. - Aka Gündüz

Sözcük birliktelikleri

• anayasa mahkemesi

Türetilmiş kavramlar

• anayasacı, anayasacık, anayasalı, anayasasız, anayasayla, anayasaysa

Çeviriler

kanun topluluğu

• Almanca: Verfassung (de) d
• Arapça: دُسْتُورٌ‎ (ar) e (düstūrun), قَانُونُ أَسَاسِ‎ (ar) e (ḳānūnü ʾesāsi)
• Azerice: əsas qanun (az), konstitusiya (az)
• Fince: perustuslaki (fi)
• İngilizce: constitution (en)
• İsveççe: författning (sv) g
• Norveççe:

  Bokmål: grunnlov (no) e; forfatning (no) n; konstitusjon (no) e

• Tatarca: asıl qanun (tt), konstitutsia (tt)

Kırım Tatarca

Ad

anayasa

1. (hukuk) anayasa