𐰾𐰇𐰔

Eski Türkçe[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

IPA^(anahtar): /søz/^[1]
Heceleme: söz

Köken[değiştir]

Ana Türkçe *söŕ (“söz”) sözcüğünden devralındı. Halaçça söz, Türkçe söz, Özbekçe soʻz, Başkurtça һүҙ (hüð) ve Yakutça өс (ös) sözcükleri ile eş asıllıdır.

Ad[değiştir]

𐰾𐰇𐰔 (söz)

(dil bilimi) söz
- MS 9. yy., Irk Bitig, Kehanet 5:
  𐰓𐰏𐰇:𐰾𐰇𐰔:𐰽𐰉:𐰠𐱅𐰃:𐰚𐰠𐰃𐰼:𐱅𐰃𐰼
  edgü:söz:sab:eltdi:kelir:tér
  
  İyi sav söz iletip geliyor der.

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

𐰾𐰇𐰔𐰠𐱁‎ (sözleš-, “sözleşmek”)

Kaynakça[değiştir]

↑ Erdal, Marcel (2004). A Grammar of Old Turkic (İngilizce). Brill. ISBN 9004102949.

Clauson, Gerard (1972). An Etymological Dictionary of pre-thirteenth-century Turkish (İngilizce), sayfalar 860, Oxford: Clarendon Press. ISBN 9634812686.

Tekin, Talât (1993). Irk Bitig: The Book of Omens (İngilizce), sayfa 62, Wiesbaden: Otto Harrassowitz. ISBN 978-3-447-03426-5.

Tekin, Talat (2004). Irk Bitig Eski Uygurca Fal Kitabı. Ankara: Öncü Kitap. ISBN 975-7447-11-0.

[1] Erdal, Marcel (2004). A Grammar of Old Turkic (İngilizce). Brill. ISBN 9004102949.

[1]