𐰋
|
Ayrıca bakınız: 𐰌 |
Eski Türkçe[değiştir]
Köken 1[değiştir]
Nihai kaynağı Eski Yunanca β (b, “beta”)[1] olmakla birlikte, doğrudan değil, bir ara dil[1] aracılığıyla türetilmiştir.
Harf[değiştir]
𐰋 (b²)
- Eski Türkçe yazı sisteminde ince ünlülü sözcüklerde /b/ ile /v/[2] sesi için kullanılan bir damga.
Torunlar[değiştir]
Köken 2[değiştir]
Ana Türkçe *eb (“ev”) sözcüğünden devralındı. Halaçça həv, Türkçe ev, Özbekçe uy, Başkurtça өй (öy), Tuvaca өг (ög) sözcükleri ile eş asıllıdır.
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
𐰋 (eb)
- (iskân, mimarlık) kalınılan yer; çadır, ev, yurt
- MS 9. yy., Irk Bitig, Kehanet 9:
- 𐰆𐰞𐰆𐰍:𐰋:𐰇𐰼𐱅𐰤𐰢𐰃𐰾
- uluɣ:eb:örtenmiš
- Büyük ev yanmış.
- 𐰆𐰞𐰆𐰍:𐰋:𐰇𐰼𐱅𐰤𐰢𐰃𐰾
- MS 9. yy., Irk Bitig, Kehanet 9:
Eş Anlamlılar[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- ↑ a b Clauson, Gerard (1970). The Origin of Turkic Runic Alphabet (İngilizce), sayfalar 68 ve 74.
- ↑ a b Erdal, Marcel (2004). A Grammar of Old Turkic (İngilizce). Brill. ISBN 9004102949.
- Clauson, Gerard (1972). An Etymological Dictionary of pre-thirteenth-century Turkish (İngilizce), sayfa 3d, Oxford: Clarendon Press. ISBN 9634812686.
- Tekin, Talât (1968). A Grammar of Orkhon Turkic (İngilizce), sayfa 324, Bloomington: Indiana University. ISBN 9789757981190.
- Tekin, Talât (1993). Irk Bitig: The Book of Omens (İngilizce), sayfa 47, Wiesbaden: Otto Harrassowitz. ISBN 978-3-447-03426-5.
- Tekin, Talat (2010). Orhon Yazıtları, 4. basım, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. ISBN 975-16-0065-0.
- Tekin, Talat (2004). Irk Bitig Eski Uygurca Fal Kitabı. Ankara: Öncü Kitap. ISBN 975-7447-11-0.