دين

Ayrıca bakınız: دین

Arapça

Köken 1

Söyleniş 1

• IPA^(anahtar): diːn

Ad

دِين (dīn) e (çoğul أَدْيَان‎ (ʾedyān))

1. (toplum) din

Çekimleme

دِين (dīn) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	دِين dīn	الدِّين‎ ed-dīn	دِين dīn
yalın	دِينٌ dīnün	الدِّينُ‎ ed-dīnü	دِينُ dīnü
belirtme	دِينًا‎ dīnen	الدِّينَ‎ ed-dīne	دِينَ dīne
tamlayan	دِينٍ dīnin	الدِّينِ‎ ed-dīni	دِينِ dīni
ikil	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	دِينَيْن‎ dīneyn	الدِّينَيْن‎ ed-dīneyn	دِينَيْ‎ dīney
yalın	دِينَانِ‎ dīnāni	الدِّينَانِ‎ ed-dīnāni	دِينَا‎ dīnā
belirtme	دِينَيْنِ‎ dīneyni	الدِّينَيْنِ‎ ed-dīneyni	دِينَيْ‎ dīney
tamlayan	دِينَيْنِ‎ dīneyni	الدِّينَيْنِ‎ ed-dīneyni	دِينَيْ‎ dīney
çoğul	basit cem'-i mükesser munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	أَدْيَان‎ ʾedyān	الْأَدْيَان‎ el-ʾedyān	أَدْيَان‎ ʾedyān
yalın	أَدْيَانٌ‎ ʾedyānün	الْأَدْيَانُ‎ el-ʾedyānü	أَدْيَانُ‎ ʾedyānü
belirtme	أَدْيَانًا‎ ʾedyānen	الْأَدْيَانَ‎ el-ʾedyāne	أَدْيَانَ‎ ʾedyāne
tamlayan	أَدْيَانٍ‎ ʾedyānin	الْأَدْيَانِ‎ el-ʾedyāni	أَدْيَانِ‎ ʾedyāni

Türetilmiş kavramlar

• دِيَانَة‎ (diyāne) ،دِينِيّ‎ (dīniyy, “dinî”) ،مُتَدَيِّن‎ (mütedeyyin, “dindar”)

Söyleniş 2

• IPA^(anahtar): dajjin

Ön ad

دَيِّن (deyyin)

1. dindar

Köken 2

Eylem

دَيَّنَ (deyyene) II, geniş zaman يُدَيِّنُ‎‎ (yüdeyyinü)

1. borç vermek

Çekimleme

دَيَّنَ

çekimi (biçim-II sahih)

mastar الْمَصْدَر						تَدْيِين‎ tedyīn
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						مُدَيِّن‎ müdeyyin
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مُدَيَّن‎ müdeyyen
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	دَيَّنْتُ‎ deyyentü	دَيَّنْتَ‎ deyyente	دَيَّنَ deyyene		دَيَّنْتُمَا‎ deyyentümā	دَيَّنَا‎ deyyenā		دَيَّنَّا‎ deyyennā	دَيَّنْتُمْ‎ deyyentüm	دَيَّنُوا‎ deyyenū
	dişil		دَيَّنْتِ‎ deyyenti	دَيَّنَتْ‎ deyyenet			دَيَّنَتَا‎ deyyenetā			دَيَّنْتُنَّ‎ deyyentünne	دَيَّنَّ deyyenne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُدَيِّنُ‎ ʾüdeyyinü	تُدَيِّنُ‎ tüdeyyinü	يُدَيِّنُ‎ yüdeyyinü		تُدَيِّنَانِ‎ tüdeyyināni	يُدَيِّنَانِ‎ yüdeyyināni		نُدَيِّنُ‎ nüdeyyinü	تُدَيِّنُونَ‎ tüdeyyinūne	يُدَيِّنُونَ‎ yüdeyyinūne
	dişil		تُدَيِّنِينَ‎ tüdeyyinīne	تُدَيِّنُ‎ tüdeyyinü			تُدَيِّنَانِ‎ tüdeyyināni			تُدَيِّنَّ‎ tüdeyyinne	يُدَيِّنَّ‎ yüdeyyinne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُدَيِّنَ‎ ʾüdeyyine	تُدَيِّنَ‎ tüdeyyine	يُدَيِّنَ‎ yüdeyyine		تُدَيِّنَا‎ tüdeyyinā	يُدَيِّنَا‎ yüdeyyinā		نُدَيِّنَ‎ nüdeyyine	تُدَيِّنُوا‎ tüdeyyinū	يُدَيِّنُوا‎ yüdeyyinū
	dişil		تُدَيِّنِي‎ tüdeyyinī	تُدَيِّنَ‎ tüdeyyine			تُدَيِّنَا‎ tüdeyyinā			تُدَيِّنَّ‎ tüdeyyinne	يُدَيِّنَّ‎ yüdeyyinne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُدَيِّنْ‎ ʾüdeyyin	تُدَيِّنْ‎ tüdeyyin	يُدَيِّنْ‎ yüdeyyin		تُدَيِّنَا‎ tüdeyyinā	يُدَيِّنَا‎ yüdeyyinā		نُدَيِّنْ‎ nüdeyyin	تُدَيِّنُوا‎ tüdeyyinū	يُدَيِّنُوا‎ yüdeyyinū
	dişil		تُدَيِّنِي‎ tüdeyyinī	تُدَيِّنْ‎ tüdeyyin			تُدَيِّنَا‎ tüdeyyinā			تُدَيِّنَّ‎ tüdeyyinne	يُدَيِّنَّ‎ yüdeyyinne
emir الْأَمْر	eril		دَيِّنْ deyyin			دَيِّنَا‎ deyyinā				دَيِّنُوا‎ deyyinū
	dişil		دَيِّنِي‎ deyyinī							دَيِّنَّ deyyinne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	دُيِّنْتُ‎ düyyintü	دُيِّنْتَ‎ düyyinte	دُيِّنَ düyyine		دُيِّنْتُمَا‎ düyyintümā	دُيِّنَا‎ düyyinā		دُيِّنَّا‎ düyyinnā	دُيِّنْتُمْ‎ düyyintüm	دُيِّنُوا‎ düyyinū
	dişil		دُيِّنْتِ‎ düyyinti	دُيِّنَتْ‎ düyyinet			دُيِّنَتَا‎ düyyinetā			دُيِّنْتُنَّ‎ düyyintünne	دُيِّنَّ düyyinne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُدَيَّنُ‎ ʾüdeyyenü	تُدَيَّنُ‎ tüdeyyenü	يُدَيَّنُ‎ yüdeyyenü		تُدَيَّنَانِ‎ tüdeyyenāni	يُدَيَّنَانِ‎ yüdeyyenāni		نُدَيَّنُ‎ nüdeyyenü	تُدَيَّنُونَ‎ tüdeyyenūne	يُدَيَّنُونَ‎ yüdeyyenūne
	dişil		تُدَيَّنِينَ‎ tüdeyyenīne	تُدَيَّنُ‎ tüdeyyenü			تُدَيَّنَانِ‎ tüdeyyenāni			تُدَيَّنَّ‎ tüdeyyenne	يُدَيَّنَّ‎ yüdeyyenne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُدَيَّنَ‎ ʾüdeyyene	تُدَيَّنَ‎ tüdeyyene	يُدَيَّنَ‎ yüdeyyene		تُدَيَّنَا‎ tüdeyyenā	يُدَيَّنَا‎ yüdeyyenā		نُدَيَّنَ‎ nüdeyyene	تُدَيَّنُوا‎ tüdeyyenū	يُدَيَّنُوا‎ yüdeyyenū
	dişil		تُدَيَّنِي‎ tüdeyyenī	تُدَيَّنَ‎ tüdeyyene			تُدَيَّنَا‎ tüdeyyenā			تُدَيَّنَّ‎ tüdeyyenne	يُدَيَّنَّ‎ yüdeyyenne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُدَيَّنْ‎ ʾüdeyyen	تُدَيَّنْ‎ tüdeyyen	يُدَيَّنْ‎ yüdeyyen		تُدَيَّنَا‎ tüdeyyenā	يُدَيَّنَا‎ yüdeyyenā		نُدَيَّنْ‎ nüdeyyen	تُدَيَّنُوا‎ tüdeyyenū	يُدَيَّنُوا‎ yüdeyyenū
	dişil		تُدَيَّنِي‎ tüdeyyenī	تُدَيَّنْ‎ tüdeyyen			تُدَيَّنَا‎ tüdeyyenā			تُدَيَّنَّ‎ tüdeyyenne	يُدَيَّنَّ‎ yüdeyyenne

Ad

دَيْن (deyn) e (çoğul دُيُون‎ (düyūn))

1. borç

Çekimleme

دَيْن (deyn) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	دَيْن deyn	الدَّيْن‎ ed-deyn	دَيْن deyn
yalın	دَيْنٌ deynün	الدَّيْنُ‎ ed-deynü	دَيْنُ deynü
belirtme	دَيْنًا‎ deynen	الدَّيْنَ‎ ed-deyne	دَيْنَ deyne
tamlayan	دَيْنٍ deynin	الدَّيْنِ‎ ed-deyni	دَيْنِ deyni
ikil	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	دَيْنَيْن‎ deyneyn	الدَّيْنَيْن‎ ed-deyneyn	دَيْنَيْ‎ deyney
yalın	دَيْنَانِ‎ deynāni	الدَّيْنَانِ‎ ed-deynāni	دَيْنَا‎ deynā
belirtme	دَيْنَيْنِ‎ deyneyni	الدَّيْنَيْنِ‎ ed-deyneyni	دَيْنَيْ‎ deyney
tamlayan	دَيْنَيْنِ‎ deyneyni	الدَّيْنَيْنِ‎ ed-deyneyni	دَيْنَيْ‎ deyney
çoğul	basit cem'-i mükesser munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	دُيُون‎ düyūn	الدُّيُون‎ ed-düyūn	دُيُون‎ düyūn
yalın	دُيُونٌ‎ düyūnün	الدُّيُونُ‎ ed-düyūnü	دُيُونُ‎ düyūnü
belirtme	دُيُونًا‎ düyūnen	الدُّيُونَ‎ ed-düyūne	دُيُونَ‎ düyūne
tamlayan	دُيُونٍ‎ düyūnin	الدُّيُونِ‎ ed-düyūni	دُيُونِ‎ düyūni

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça دِين‎ (dīn)

Söyleniş

• Heceleme: ˈdiːn

Ad

دين (دِين)

1. (din) din

Çekimleme

دين‎ (dîn) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	دين‎ dîn	دينلر‎ dînler
belirtme	دينی‎ dîni	دينلری‎ dînleri
yönelme	دينه‎ dîne	دينلره‎ dînlere
bulunma	دينده‎ dînde	دينلرده‎ dînlerde
ayrılma	ديندن‎ dînden	دينلردن‎ dînlerden
tamlayan	دينڭ‎ dînin	دينلرڭ‎ dînlerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	دينم‎ dînim	دينلرم‎ dînlerim
2. tekil (senin)	دينڭ‎ dînin	دينلرڭ‎ dînlerin
3. tekil (onun)	دينی‎ dîni	دينلری‎ dînleri
1. çoğul (bizim)	دينمز‎ dînimiz	دينلرمز‎ dînlerimiz
2. çoğul (sizin)	دينڭز‎ dîniniz	دينلرڭز‎ dînleriniz
3. çoğul (onların)	دينی‎ dîni دينلری‎ dînleri