üvey
Türkçe[değiştir]
Ön ad[değiştir]
üvey (karşılaştırma daha üvey, üstünlük en üvey)
- [1] yalnız yasaca akraba sayılan, aralarında kan bağı bulunmayan, öz olmayan
- O akşam da müzakere sonunda bu yaşıtım üvey dayımla mutabık kaldık. - H. F. Ozansoy
- [2] kendisine kötü davranılan
Köken[değiştir]
Deyimler[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "üvey" maddesi