çökmek

Türkçe[değiştir]

çökmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi çöker) -er

bulunduğu düzeyden aşağı inmek, çukurlaşmak
Toprak çökmek; Yol çökmek.
üzerinde bulunduğu yere yıkılmak
Tavan çökmek; Döşeme çökmek; Ev çökmek.
çömelmek
Suyun başına çöküp ellerini, yüzünü yıkamaya koyuldu. - H. F. Ozansoy
oturmak, birdenbire oturmak
Soluk soluğa yere çöktü. - F. R. Atay
deve, sığır vb. olduğu yere oturmak
Boz renkli bir kaya, tıpkı çökmüş bir hecin sırtını andırıyordu. - Y. K. Karaosmanoğlu
şakak, avurt vb. içeri doğru girmek, çukurlaşmak
Kadının yanakları daha fazla çöktü. - H. E. Adıvar
basmak, yayılmak
Geceleri bazen öyle bir sessizlik çöküyor ki muharebenin bu yerlerde olduğuna insanın inanamayacağı geliyor. - N. F. Kısakürek
sis, duman vb. inerek kaplamak
Alaca karanlıklar çökerken köşk bahçesinin parmaklıklarında görünmektedir. - S. Birsel
(mecaz) sarsılıp dinçliğini yitirmek
Şayet iradesiz bir adamsanız az zamanda çürüyüp çökmeniz pek mümkündür. - R. H. Karay
tortu dibe inmek
(mecaz) son bulmak, yıkılıp dağılmak
Bir gün vatan çöktü ve millî mabetler istila edildi. - A. Gündüz
(mecaz) yoğun bir biçimde duymak
Mustafa Kemal'in içine ilk defa bu lisede vatan kaygısı çöktü. - F. R. Atay