yerme

Türkçe

Köken

yermek

Ad

yerme (belirtme hâli yermeyi, çoğulu yermeler)

1. yermek işi.

   Bir hikâyeciyi övebilmek için ötekilerini ulu orta yermeye başladılar.- Sait Faik Abasıyanık

Çekimleme

yerme adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		yerme	yermeler
belirtme		yermeyi	yermeleri
yönelme		yermeye	yermelere
bulunma		yermede	yermelerde
ayrılma		yermeden	yermelerden
tamlayan		yermenin	yermelerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	yermem	yermelerim
	belirtme	yermemi	yermelerimi
	yönelme	yermeme	yermelerime
	bulunma	yermemde	yermelerimde
	ayrılma	yermemden	yermelerimden
	tamlayan	yermemin	yermelerimin
2. tekil	yalın	yermen	yermelerin
	belirtme	yermeni	yermelerini
	yönelme	yermene	yermelerine
	bulunma	yermende	yermelerinde
	ayrılma	yermenden	yermelerinden
	tamlayan	yermenin	yermelerinin
3. tekil	yalın	yermesi	yermeleri
	belirtme	yermesini	yermelerini
	yönelme	yermesine	yermelerine
	bulunma	yermesinde	yermelerinde
	ayrılma	yermesinden	yermelerinden
	tamlayan	yermesinin	yermelerinin
1. çoğul	yalın	yermemiz	yermelerimiz
	belirtme	yermemizi	yermelerimizi
	yönelme	yermemize	yermelerimize
	bulunma	yermemizde	yermelerimizde
	ayrılma	yermemizden	yermelerimizden
	tamlayan	yermemizin	yermelerimizin
2. çoğul	yalın	yermeniz	yermeleriniz
	belirtme	yermenizi	yermelerinizi
	yönelme	yermenize	yermelerinize
	bulunma	yermenizde	yermelerinizde
	ayrılma	yermenizden	yermelerinizden
	tamlayan	yermenizin	yermelerinizin
3. çoğul	yalın	yermesi	yermeleri
	belirtme	yermesini	yermelerini
	yönelme	yermesine	yermelerine
	bulunma	yermesinde	yermelerinde
	ayrılma	yermesinden	yermelerinden
	tamlayan	yermesinin	yermelerinin

Eş anlamlılar

• zem

Karşıt anlamlılar

• övme