vecibe

Türkçe

Söyleniş

• Heceleme: ve‧ci:‧be

Köken

Arapça

Ad

vecibe (belirtme hâli vecibeyi, çoğulu vecibeler)

1. ödev, boyun borcu

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: öhdəçilik (az)
• Felemenkçe: verbintenis (nl), verplichting (nl)
• Fince: velvoite (fi)
• İbranice: מטלה‎ (he) (matala)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "vecibe" maddesi