boncuk

Türkçe

Söyleyiş

• IPA^(anahtar): /bon.d͡ʒuc/
• Heceleme: bon‧cuk

Köken

Eski Türkçe monçuk‎ (monçuk)

Ad

boncuk (belirtme hâli boncuğu, çoğulu boncuklar)

1. cam, sedef, tahta, taş, sedef ya da plâstik gibi maddelerden yapılan, ortası delik, çoğu yuvarlak ve renkli süs tanesi

Üst kavramlar

• süs

Alt kavramlar

• nazar boncuğu

Atasözleri

• Delikli boncuk yerde kalmaz

Deyimler

• incik boncuk, mavi boncuk dağıtmak

Çeviriler

boncuk

• Azerice: muncuq (az)
• Eski Türkçe: monçuk‎ (otk) (monçuk)
• Felemenkçe: kraal (nl)
• Fince: helmi (fi)
• İngilizce: bead (en)
• Tatarca: muyınça (tt)
  • Kırım Tatarcası: monçaq (crh), moşaq (crh)
• Türkmence: mooncuk (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "boncuk" maddesi

Ek okumalar

• Vikipedi'de boncuk

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe monçuk‎ (monçuk)

Söyleniş

• Heceleme: bon‧cuk

Ad

boncuk

1. boncuk

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki