tehallül

Vikisözlük sitesinden
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Osmanlı Türkçesi[değiştir]

[değiştir]

  1. Halel. den) Bozulmak. Ekşimek. Sirke olmak.

Araya girmek. Başka bir şeyin müdahale etmesi, karışması. Dişleri hilâllamak. (Haşirde bütün zevil-ervahın ihyası; mevt-âlud bir nevm ile kışta uyuşmuş bir sineğin baharda ihyâ ve inşâsından kudrete daha ağır olamaz. Zira kudret-i ezeliye zâtiyedir; tagayyür edemez, acz tahallül edemez, avâik tedâhül edemez, onda meratib olamaz, her şey O'na nisbeten birdir. H.)

====Köken====Arapça