tefe

Ayrıca bakınız: TEFE

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /te.ˈfe/
• Heceleme: te‧fe

Köken 1

tef + -e

Ad

tefe

1. tef (ad) sözcüğünün yönelme tekil çekimi

Ad

tefe (belirtme hâli tefeyi, çoğulu tefeler) tefe -si

1. (dokumacılık) Dokuma tezgâhında tarağı tutan ağaç veya metal parça

Çekimleme

tefe adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		tefe	tefeler
belirtme		tefeyi	tefeleri
yönelme		tefeye	tefelere
bulunma		tefede	tefelerde
ayrılma		tefeden	tefelerden
tamlayan		tefenin	tefelerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	tefem	tefelerim
	belirtme	tefemi	tefelerimi
	yönelme	tefeme	tefelerime
	bulunma	tefemde	tefelerimde
	ayrılma	tefemden	tefelerimden
	tamlayan	tefemin	tefelerimin
2. tekil	yalın	tefen	tefelerin
	belirtme	tefeni	tefelerini
	yönelme	tefene	tefelerine
	bulunma	tefende	tefelerinde
	ayrılma	tefenden	tefelerinden
	tamlayan	tefenin	tefelerinin
3. tekil	yalın	tefesi	tefeleri
	belirtme	tefesini	tefelerini
	yönelme	tefesine	tefelerine
	bulunma	tefesinde	tefelerinde
	ayrılma	tefesinden	tefelerinden
	tamlayan	tefesinin	tefelerinin
1. çoğul	yalın	tefemiz	tefelerimiz
	belirtme	tefemizi	tefelerimizi
	yönelme	tefemize	tefelerimize
	bulunma	tefemizde	tefelerimizde
	ayrılma	tefemizden	tefelerimizden
	tamlayan	tefemizin	tefelerimizin
2. çoğul	yalın	tefeniz	tefeleriniz
	belirtme	tefenizi	tefelerinizi
	yönelme	tefenize	tefelerinize
	bulunma	tefenizde	tefelerinizde
	ayrılma	tefenizden	tefelerinizden
	tamlayan	tefenizin	tefelerinizin
3. çoğul	yalın	tefesi tefeleri
	belirtme	tefesini tefelerini
	yönelme	tefesine tefelerine
	bulunma	tefesinde tefelerinde
	ayrılma	tefesinden tefelerinden
	tamlayan	tefesinin tefelerinin

Deyimler

• tefe koymak

Türetilmiş kavramlar

• tefece, tefeci, tefecik, tefeli, tefesiz, tefeyken, tefeyle, tefeyse

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "tefe" maddesi