tebdil

Türkçe

Köken

Arapça تَبْدِيل‎ (tebdīl)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /tebˈdiːl/
• Heceleme: teb‧dil

Ad

tebdil (belirtme hâli tebdili, çoğulu tebdiller)

1. (din) değiştirme
2. (artık kullanılmayan sözcükler) tağyir, tahvil, tebeddül, inkılap, tegayyür, istihale, tahavvül

Alt kavramlar

• tebdilihava (hava tebdili), tebdilikıyafet, tebdilimekân

Kelime birliktelikleri

• tebdil etme, tebdili şaşmak

Türetilmiş kavramlar

• tebdilken, tebdille, tebdilli, tebdilse, tebdilsiz

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "tebdil"