tapınakçı

Türkçe

Köken

tapınak + -çı

Söyleniş

• Heceleme: ta‧pı‧nak‧çı

Ad

tapınakçı (belirtme hâli tapınakçını, çoğulu tapınakçılar)

1. (Hristiyanlık, Orta Çağ) mabet şövalyesi, tapınak şövalyesi

Üst kavramlar

• Hristiyan, tarikatçı

Türetilmiş kavramlar

• tapınakçılı, tapınakçısız, tapınakçıyken, tapınakçıyla, tapınakçıysa

Çeviriler

tapınakçı

• Almanca: Templer (de) e
• İngilizce: templer (en)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "tapınakçı" maddesi

Ek okumalar

• Vikipedi'de tapınakçı