tabip

Türkçe

Ad

Durum	Tekil	Çoğul
Yalın	tabip	tabipler
Belirtme (-i)	tabipi	tabipleri
Yönelme (-e)	tabipe	tabiplere
Bulunma (-de)	tabipte	tabiplerde
Çıkma (-den)	tabipten	tabiplerden
Tamlayan	tabipin	tabiplerin

tabip -pi tabip -bi

[1] (tıp, meslekler) hekim

Bir hamlede atıldım. Evvela tabibin elinden defteri kaparak fırlattım. - H. Z. Uşaklıgi

Yazılışlar

طبيب

Köken

[1] (Arapça)

Eş anlamlılar

[1] sağın, sağaltman, sağman, doktor, hekim

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "tabip"