taassub

Vikisözlük sitesinden

Osmanlı Türkçesi[değiştir]

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

[değiştir]

  1. Bir şeye veya bir kimseye taraflı olma.
  2. Din bakımından fazla salâbetli olma.
  3. Kendi dinini çok üstün görmek.
  4. Haksız yere husumet etmek.
  5. Bir düşünüşe, bir inanışa körü körüne bağlanıp ondan başkasını düşünmemek hâli.

Köken[değiştir]

Arapça asab dan

Örnekler[değiştir]

  1. "Evet İslâmiyetin şe'ni metanet, sebat, iltizam-ı hak olan salâbet-i diniyedir. Yoksa cehilden, adem-i muhakemeden neş'et eden taassub değildir. Bence taassubun en dehşetlisi bazı Avrupa mukallidlerinde ve dinsizlerinde bulunur ki; sathi şüphelerinde muannidâne ısrar gösteriyorlar. Bürhan ile temessük eden ulemânın şanı değildir." - Münâzarat

İlgili sözcükler[değiştir]

taassubkâr