tıfl

Osmanlı Türkçesi

Ad

[1] Küçük çocuk, tıfıl

[2] Bir şeyin bölümü, parçası

[3] Batmaya yakın güneş

[4] Kıvılcım.

Yazılışlar

Eski Yazı: طفل‎

Köken

Arapça