sevk

Türkçe

Köken

Arapça

Ad

sevk (belirtme hâli sevği, çoğulu sevkler)

1. gönderme, götürme

   Sevk gününü, raporun ismini, uğrayacağı limanları yazdım. - R. H. Karay

2. sürükleme, itme

Çekimleme

sevk adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		sevk	sevkler
belirtme		sevği	sevkleri
yönelme		sevğe	sevklere
bulunma		sevkte	sevklerde
ayrılma		sevkten	sevklerden
tamlayan		sevğin	sevklerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	sevğim	sevklerim
	belirtme	sevğimi	sevklerimi
	yönelme	sevğime	sevklerime
	bulunma	sevğimde	sevklerimde
	ayrılma	sevğimden	sevklerimden
	tamlayan	sevğimin	sevklerimin
2. tekil	yalın	sevğin	sevklerin
	belirtme	sevğini	sevklerini
	yönelme	sevğine	sevklerine
	bulunma	sevğinde	sevklerinde
	ayrılma	sevğinden	sevklerinden
	tamlayan	sevğinin	sevklerinin
3. tekil	yalın	sevği	sevkleri
	belirtme	sevğini	sevklerini
	yönelme	sevğine	sevklerine
	bulunma	sevğinde	sevklerinde
	ayrılma	sevğinden	sevklerinden
	tamlayan	sevğinin	sevklerinin
1. çoğul	yalın	sevğimiz	sevklerimiz
	belirtme	sevğimizi	sevklerimizi
	yönelme	sevğimize	sevklerimize
	bulunma	sevğimizde	sevklerimizde
	ayrılma	sevğimizden	sevklerimizden
	tamlayan	sevğimizin	sevklerimizin
2. çoğul	yalın	sevğiniz	sevkleriniz
	belirtme	sevğinizi	sevklerinizi
	yönelme	sevğinize	sevklerinize
	bulunma	sevğinizde	sevklerinizde
	ayrılma	sevğinizden	sevklerinizden
	tamlayan	sevğinizin	sevklerinizin
3. çoğul	yalın	sevği	sevkleri
	belirtme	sevğini	sevklerini
	yönelme	sevğine	sevklerine
	bulunma	sevğinde	sevklerinde
	ayrılma	sevğinden	sevklerinden
	tamlayan	sevğinin	sevklerinin

Çeviriler

çeviriler

• Fince: lähettäminen (fi)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "sevk" maddesi