serzeniş

Türkçe

Söyleniş

• Heceleme: ser‧ze‧niş

Köken

Farsça

Ad

serzeniş (belirtme hâli serzenişi, çoğulu serzenişler)

1. başa kakma, sitem, takaza
2. yakınma

Türetilmiş kavramlar

• serzenişçe, serzenişçi, serzenişçik, serzenişken, serzenişle, serzenişli, serzenişse, serzenişsiz